36944bbqt86 een andere jongen nam het woord.......

‘Meer zijn er niet vanavond. De oudere jongens hebben ons eropuit gestuurd, zodat Herodes Antipas niet denkt dat wij lui worden, als hij ons gratis brood geeft. Als hij die indruk kreeg, zou hij vast nooitmeer brood of geld weggeven. De oudere jongens hebben ons weggestuurd om geld te verdienen, terwijl zij rouwen en Chajiem bij de steengroeve begraven!’ Nakdimon staarde het kind aan en vroeg zich af of hij het goed gehoord had? CHAJIEM! Díe náám betekende ‘léven’. Moesten kinderen tegenwoordig zèlfs het léven begráven? Als Chadassa DÀT nog had meegemaakt......
Als zij hier naast hem had gestaan en die verwachtingsvolle gezichten had gezien...... Nakdimon was ervan overtuigd dat zij de kinderen zou hebben meegenomen naar huis om samen met hèn het Poeriemfeest te vieren! Zij zou hèn gestoofde kip hebben voorgezet en ervoor hebben gezorgd DÀT ze een béter bestáán krégen! Zíjn onpraktische Chadas zou hun fakkels hebben genomen en deze kleintjes in het licht van hun eigen fakkels naar huis hebben gebracht! En ze zou Nakdimon opdracht hebben gegeven de rekening te betalen! Maar Chadassa was er niet meer. Zij was gewoon te goed voor deze wereld. En Nakdimon moest nu alleen, zonder haar licht, z’n weg zien te vinden. De stilte werd alleen verstoord door de vlammen van de fakkels. Toen drong vanuit de verte muziek tot hen door, afkomstig van het feest van Antipas...
Die vreugdevolle klanken maakten, bijna beledigend, inbreuk op hun verdriet. De kinderen keken elkaar aan en wachtten onbehaaglijk, totdat Nakdimon zijn keuze zou maken? Hardop zei hij: “Ik kan niet àlles dóen wat jíj van míj verwacht, Chadas!” De jongens keken hem bevreemd aan, omdat er geen vrouw in de buurt was. Hàd híj het tegen de eerste Chadassa? Koningin Esther? Per slot van rekening was POERIEM HÁÁR FÉÉST, HET FEEST WAARBIJ DE ARMEN NÍET MEER VERGETEN MÒCHTEN WORDEN! Zij konden niet weten dat Nakdimon váák tegen z’n Éigen Geliefde Chadas sprak, hoewel ze al anderhalf jaar dóód was! Het hielp hem om zijn gedachten op een rijtje te zetten? De jongens keken om zich heen, op zoek naar Chadassa! Stond zij èrgens ìn de schaduw? ‘Wie mag er met u mee, mijn heer?’ vroeg de woordvoerder......
Nakdimon deed net alsof hij hen telde. Hij wees naar ‘t bleke jochie met z’n blauwe ogen, wiens fakkel al opgebrand was.
“JIJ EN JE VRIENDJE MOGEN MET MIJ MEE!” ‘n Storm van protesten was het gevolg! ‘Maar hij heeft helemaal geen licht!’
Nakdimon vroeg ‘t Muschje zonder fakkel: “WAAR IS JE MAATJE, KNUL?” ‘Hij heeft geen maatje,’ mopperde de leider. ‘CHAJIEM IS DOOD, MIJN HEER,’ antwoordde het kind ernstig. “IK ZIT SJIVVE VOOR HEM. DE KOMENDE ZEVEN DAGEN STEEK IK M’N FAKKEL NIET AAN!” “HOE MOET JE DAN GELD VERDIENEN OM BROOD TE KOPEN?” wilde Nakdimon weten.
“MIJN HART IS MET CHAJIEM BEGRAVEN. IK KAN GEEN HAP DOOR MIJN KEEL KRIJGEN!” Nakdimon knikte. ‘Ik vind het geweldig dat je de sjiva voor je vriend Chajiem in acht neemt en dat jij hem op die manier de laatste eer bewijst!’ De blauwe ogen van de jongen lichtten even op. ‘Zelfs arme mensen weten hoe ze moeten rouwen. Chajiem was mijn vriend!’ Voor de ouwe MorAsih is die lijst onderhand bijna vol: oma’s, opa’s, vader, moeder, ooms, tantes, neven & nichten & vrienden en vriendinnen, honden, katten, vogels, planten & al die anderen in verre landen en streken: ik droom van ze & ieder etmaal zijn ze eigenlijk nog steeds dáár ook al is ‘t na meer dan honderd (of duizend) jaar - vanochtend de droom van het ‘spinneweb’, onvoorstelbare hoeveelheden die ik oprolde in kleine & later grote ballen die steeds zwaarder waren voor het gevoel!? Symbolen bij de vleet: het hangt ervan af wat je ermee doet: zijden, wollen, katoenen & hennepdraden spinnen & weven vol herinneringen, verbintenissen, verbanden, verhalen, daden & myDiwoorden van ‘betekenis’ - zìn ..... eerlijkheid, visioenen, zingeving: ‘je brein-web weven’.