37104141 ‘t Afgelopen halfjaar had hij op geen~~~~

ENKELE MANIER CONTACT MET HAAR GEZOCHT, EN OOK ZIJ HAD HEM NIET MEER GESCHREVEN! Alles wat hij over Miryam vernomen had, was uit de tweede of derde hand geweest... Marc herinnerde zich haar beroemde opvliegende karakter. Zou zijn onaangekondigde komst haar zó’n reactie ontlokken? Zou ze hem beschuldigen van spionage? Tribuun Felix wìst dat hij ‘n buitengewone gunst van Marcus vroeg, door hem de opdrachten geven incognito te reizen! Maar de commandant besefte niet wat het emotioneel voor Marc betekende... Marcus verlangde ernaar Miryam te zien... maar te gelijkertijd zag hij er tegenop! Hij was benieuwd naar de woorden van de Rabbi uit Natseret... maar tévens BÀNG voor al wàt híj te hóren zou krijgen, BÀNG DÀT Yesjoea dóór het hartstochtelijke messiaanse sentiment van de ménigte ertoe zou worden aangezet om ònbesuisde anti-Romeinse uitlatingen te doen!? Stèl dat DÀT gebeurde? Hij reed langs de bedelaars die in elkaar gedoken bij de Damascuspoort zaten. Àlle commotie v/d afgelopen week rondom ‘t Brood & de Munten leek aan deze bedelaars te zijn voorbijgegaan. Blinden & kreupelen wáren nòg stééds blìnd èn kreupel! De geschenken hadden hèn níet genézen, en al evenmin zou de politieke opschudding hèn énig góed dóen?! Buiten de poort was ‘t bewíjs van de opstanden zíen: de omgewoelde aarde van pasgedòlven gráven. Op dìt stuk land werden alleen de àrmsten begraven! Dìt stòffige, met puin bezaaide plateau kende ‘n rijke óógst aan aardewerken kruiken. Híer stak ‘n sierlijke hàls van een olie-kruik boven de grond uit. Dáár wisten de ronde oren van ‘n wijnvat zich te handhaven, hoewèl de onderste helft van de amfora ontbrak. Ontelbare van deze geïmproviseerde merktekens lagen dicht bij elkaar, net als de lichamen van de doden daaronder!!! Vrienden hadden een naam en een datum in het aardewerken gedenkteken gekrast. In sommige gevallen was die inscriptie omlijnd met lampzwart. In het oor van enkele gedenktekens hingen zielige bosjes verwelkte bloemen... Die Namen zouden ‘t misschien één regenseizoen volhouden, maar zeker niet langer! Daarna zouden alleen nog deze aardewerken scherven getuigen v/d afgesneden levens, weggestopt dit veld van deze Bloedakker, bekend als Het Land v/d Pottenbakker. Marcus ontdekte ‘n bekende scherf: dus dit was die jonge rebel van plan geweest: hij wilde ‘n gedenkteken plaatsen bij ‘t stoffelijk omhulsel v/d vertrapte fakkeldrager. Marc dacht aan ‘n gedicht van Propertius, waarin hij ‘n ontrouwe minnares vervloekte: LAAT HET GRAF VAN DIE HOER EEN OUDE WIJNKRUIK ZIJN, MET GEBROKEN HALS: EN MOGE HET OVERWOEKERD WORDEN DOOR EEN WILDE VIJGENBOOM. Dìt wàs zó’n vervloekte plek. Zij die tijdens hun leven vervloekt waren, bleken zó te zien in hun dood niet beter af? Marcus gaf Pavor de sporen & liet Jerusalem achter zich.