37107144145 ‘n KOHEEN, Aharon genaamd, was ook~~~~

OP REIS. HIJ HAD DIENST GEDAAN IN DE TE[M]PEL EN WAS OP WEG NAAR ZIJN HUIS IN KFAR NACHOEM.
DE GROTE MAN MET EN LANGE NEUS BEKEEK HET GEZELSCHAP MET EEN SCHATTENDE BLIK. MET LICHT OPGETROKKEN WENKBRAUWEN LIET IEDEREEN DUIDELIJK MERKEN DAT HÍJ ZICH VÈR BÓVEN HEN ALLEN VERHEVEN VOELDE! Ook was er in het gezelschap ‘n jonge Leviet, Lemuël genaamd. Hij liet de KOHEEN trots weten dat hij deel uitmaakte van de grote onderhoudsploeg van DE Tèmpel! Nakdimon herkende de jongeman, hoewel die herkenning niet wederzijds was. Lemuël moest als derde assistent erop toezien dat er geen houtworm zat in ‘t hout voor ‘t hoofdaltaar! De koheen wendde zich af van Lemuël, zonder op zijn woorden in te gaan. Lemuël blééf echter in Aharons kielzog, in de hoop een gesprek met deze PRIESTER te kunnen aangaan, wat overigens keer op keer wéér mislukte. Tenslotte was er een man die ASJER heette. Hij zei dat hij leerling-geldwisselaar was. Zijn kleren, hoe schoon ook, waren havelozer dan Nakdimon van een aankomend bankier zou hebben verwacht. ASJER was jong en vrolijk, maar hield zich nogal op de vlakte over de reden van zijn reis naar Galilea? Hij stelde zich eigenlijk nogal gereserveerd op. Misschien was hij wel mislukt als leerling en hadden ze hem weggestuurd? Er waren twee dingen aan Asjer die Nakdimon bevreemdden. Telkens als Asjer tegen de wind ìn liep, liet hij ‘n zwakke, maar onmiskenbare geur van rottend vleesch achter zich! Bovendien kon hij dieren nabootsen. Tijdens de tocht liet hij keer op keer ‘n vogelroep horen, zó ècht dat de vogels in het bos hem antwoord gaven! Ook Nakdimons ezel mòcht de jongen wel! ‘n Paar mijl voordat de weg hen langs de burcht van Herodes de Grote voerde, die bekendstond als CYPRES, kwam Asjer naast Nakdimon lopen. “HIER BEN IK ONLANGS OOK LANGSGEKOMEN,” zei hij & wees naar ‘n droge bedding die de weg kruiste. “EEN KARAVAAN VÓÓR ONS WERD NET BUITEN YERICHO DOOR ROVERS OVERVALLEN & TOEN DE LEIDER VAN ONS GEZELSCHAP DÀT HOORDE, LEIDDE HIJ ONS DOOR DIE WADI! HIJ ZEI DAT ‘T ‘N KORTERE ROUTE WAS, VEILIGER DAN DE DOORGAANDE WEG!” ‘Waaròm zèg je DÀT niet tegen Ben Gavrin?’ Stelde Nakdimon voor, ‘híj heeft het meest te verliezen!’ “KLOPT,” stemde Asjer ìn, & voegde er vervolgens aan toe: “MAAR ÌK BEN DE JONGSTE HIER? ÌK WIL ME ER NIET MEE BEMOEIEN! NAAR Ú ZULLEN ZE MISSCHIEN VÉÉL EERDER GENEIGD ZIJN TE LUISTEREN TE LUISTEREN! WAAROM ZEGT Ú ‘T NIET?” Bij ‘t hóren van ‘t woord róver begon Ben Gavrin nòg harder te zweten.
“IK KÒN ME NIET MEER BEWAKERS PERMITTEREN,” legde hij onnodig uit. “JA, LATEN WE HIER AFSLAAN. GRAAG ZELFS!”
Dùs verliet ‘t reisgezelschap de doorgaande weg en reisde door de kloof over de oudere, ongebruikte weg naar Yericho~~