37179b&bQT189 met ‘n snik werd Nakdimon wakker uit


UIT
ZIJN LANGE SLAAP.

Hij sloeg zijn ogen òp en herinnerde zich àlles wéér!
Alléén wist hij het verschil tussen droom & werkelijkheid
nog niet? ‘n Doffe pijn nam opnieuw bezit van zijn hart: Chadas
had hem niet langer nódig, zoals ‘n gespeend kind de borst van zijn moeder
niet meer nodig heeft! Zij had zich vàn déze wéreld èn zíjn líefde àfgekeerd...

Ze had glimlachend en vol liefde op hèm néérgezien, zònder zíjn píjn te vóelen?!

Ze hàd bijzondere dingen gezien, en hèm áángesproken,
zoals een moeder die haar kind sust
als het ‘n nachtmerrie heeft gehad:
‘Stil maar. Rùst nú maar úit. Het komt immers allemaal goed?
Ééns ZÙL jíj óók het licht zien & ‘t begrijpen...’

Hij had háár beschuldigd, haar verwéten dat zij hèm in de stéék gelaten hàd?!
En op háár beurt had zij ook zíjn verdriet níet begrepen, maar gesproken óver ‘opnieuw
geboren worden’!? MÈT de wéreld had ze óók àl zijn zorgen àchter zich gelaten.
Zíj déélde díe zòrgen níet lànger. Ze deelde zijn verlàngens niet langer.
Zíjn àngst voor de toekomst. Z'n bezòrgdheid. Verontwaardiging over ònrecht...
Háár ógen stráálden nú wáre vréugde ÈN vrijheid uit?
Chadassa had de kétenen àfgeworpen
die de levenden nog
vàstgebònden
híelden
...



31 jan 2020 - bewerkt op 05 feb 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende