37180 toen was ze verdwenen,

zonder hèm oplossingen te geven
voor de mysteries waar híj nu nog mee worstelde
Alsof verdriet niet méér wàs dàn ‘n witte stenen mijlpaal làngs De Wèg,
die hij nïet óver het hóófd mòcht zien, als hij niet wilde verdwalen?
Alsof hij zijn levensreserve kòn vervòlgen, zònder àf en tóe stìl te blijven staan bij mijlpalen van verdriet,
waar hij kracht of moed of nieuw inzicht kon putten, òm vervòlgens verder te lopen
naar de volgende mijlpaal, èn de vòlgende, tot het einde
van de Wèg...
WAT VERLANGDE HÍJ
NAAR HET ÉINDE VÀN DE RÉIS!
Maar zíj had géén medelijden met hem.
”LÓÓP ÒP HÈT LÌCHT ÀF!”
Wèlk LÌCHT?
Wat verlàngde hij náár háár médelíjden! Híj hàd HÈT zó nódig...
Maar zíj kòn hèm níet meer hóren: ‘n Eeuwig Líed
hàd zíjn húilen óverstèmd, terwijl zijn HÀRT
in stùkken bràk òp
de wìtte stéén
van háár
dóód.

31 jan 2020 - bewerkt op 05 feb 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende