37181b&bQT191 Asjeer was eigenlijk de énige in het

HELE KAMP VAN BAR ABBA DIE DE JONGENS VRIENDELIJK BEHANDELDE! HIJ ROOK WELISWAAR NOG SMERIGER DAN ‘N OEROUDE VUILNISHOOP, EN WAS IN FEIT EEN HEEL ERG VREEMDE VENT? OOIT WAS OOK HIJ EEN MUSCH GEWEEST IN DE STEENGROEVE VAN YEROESJALAYIEM, ZO VERTELDE HIJ HEN. TOEN ZIJN BAARD BEGON TE GROEIEN, WAS HIJ ER WEGGELOPEN. ‘N TIJDJE HAD HIJ DE KOST VERDIEND ALS SJOUWER; HIJ HAD KARKASSEN VAN OFFERDIEREN VAN DE TEMPEL NAAR HET SLACHTHUIS GESJOUWD, WAAR ZE VERKOCHT WERDEN. NA EEN JAAR LANG TE ZIJN BEDROGEN,
HAD HIJ EEN ONEERLIJKE WERKGEVER MET EEN SCHAPENPOOT DE SCHEDEL INGESLAGEN. Sinds die tijd was hij op de vlucht! Maar eigenlijk wàs híj zo slecht nog niet, mijmerde Aveel. Kittim was bang voor Asjer. Bovendien was Asjer dòl op Yedied, het vogeltje. Híj zei tegen de jongens dat Yedied gelùk bracht. Emet haalde de vogel uit z’n mantel & zette hem op de rand van de stenen trog. Toen Asjer naar hem floot, zette Yedied zijn veren op & keek Asjer aan met ‘n schuin kopje! Laag gepiep & getjilp werden gevolgd door ‘n zachte triller? Tóen gebeurde wat niemand verwàcht had! Yedied, die nog nooit eerder geprobeerd had om te vliegen, probeerde nu naar Asjers uitgestrekte hand te vliegen. Asjer ving hem zo halverwege zijn vàl òp & bracht hem naar z’n smerige lippen voor ‘n kus! “NÒG NIET, MAATJE. BINNENKORT.” “Hij mag je wel!” merkte Aveel op. Asjer knikte, streelde de vogel over z’n kopje & fluisterde hem iets toe. “DIEREN MOGEN MIJ HEEL GRAAG!” zei hij. Waarmee hij eigenlijk toegaf dat mènsen hèm zèlden mochten?! Hij maakte tjilpende geluiden naar het vogeltje. Yedied gaf niks om de kwalijke geur die de man verspreidde. Het was goed dat er in deze bende in elk geval één menschelijk wézen wàs díe van Musschen híeld, dacht Aveel. De grotten v/d rebellen lagen boven ‘n oase. ‘n Rij dadelpalmen werd gevoed door bronwater dat uit de rotswand sijpelde. De bodem rondom ‘n ondiepe poel was moerassig met gras genoeg om ‘n kudde schapen te weiden. Maar op ‘t moment was er maar één beest te zien, en dat beest liep nu zeer bepaald níet vredig te grazen? Verre van dat! Vanaf hun uitkijkpost op de richel van ‘n rotsblok probeerde Aveel het tafereel rond de oase voor Ha-Or Tov te beschrijven. “DE RUITER ZIT OP HET PAARD! HIJ HEEFT EEN DIKKE PLUK MANEN IN DE ENE HAND EN DE LEIDSELS IN DE ANDERE. HIJ IS ER KLAAR VOOR? DE STALKNECHT LAAT DE TEUGELS LOS EN... O!” Op hetzelfde ogenblik klonk er ‘n luide plof èn ‘n schreeuw van pijn! De jongens hoorden ook de echo van het gelach van de omstanders. “WÀT?” wilde de blinde jongen weten. “WÀT IS ER GEBEURD?” ‘Hij is al van ‘t paard af,’ legde Aveel uit.
31 jan 2020 - bewerkt op 05 feb 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende