37185bbqt196 Míjl ná àfmàttende míjl keerde Marcus

OP Z’N SCHREDEN TERUG! Hij besefte heel goed dat geen enkele Galilese boer ooit nog in staat zou zijn Pavor te bedwingen. Hij bedacht dat hij het spoor van de vluchtende rebellen zou kunnen volgen, door te letten op afgeworpen & gewonde ruiters? Hij kòn de bènde op z’n minst lokaliseren door ‘t paard te volgen! Misschien konden Pavors sporen hem de wèg wíjzen náár hùn schúilplaats?! Opnieuw zag hij ‘n witte mijlpaal glinsteren in de ochtendzon. Dankzij de Romeinse voorkeur voor òrde, netheid, regelmaat & discipline kon hij zíen hóe snèl hij òpschoot, ook al strekten de heuvels zich in ‘n schier eindeloze rij van eentonigheid voor hem úit! Marcus’ gedachten gingen terug naar de gewonde man.

Wíe die Nak Dimon de Leerlooier ook wàs, ‘t was wèl duidelijk dat híj héél erg véél van zijn gezìn híeld?! Ondanks zijn verwarde geest hadden de verwondingen het hart van die man òngedeerd gelaten!? Marc had zéven námen getèld, die Nakdimon vol van tederheid & bezorgdheid uitgesproken had: zijn kinderen, ongetwijfeld. ‘t Verlangen van deze man naar zijn geliefden had ‘n bijzondere uitwerking op Marcus. Wíens náám zou híj nóemen als hij op sterven lag? En wíe ter wéreld zóu er ook nog maar íets om géven àls hij zóu overlijden? Hij was nu 32 & betwijfelde òf híj óóit nog kìnderen zóu krijgen, ‘n zóón die ‘t voortbestaan van ‘t geslacht LONGINUS véilig zou kunnen stellen?! Maar nee. ‘t Was méér dan DÀT... ’n Kìnd dat op ‘m wàchtte als hij thuiskwam. Dat hem tegemoet holde en hem Papa noemde. Dat op z’n schouders zat, als ze door een dal liepen. Dat op de oever van de rivier naast hem stond en steentjes óver ‘t wáter gooide. Dat niet kon slapen, totdat hij hem ‘n Verhaaltje had verteld over oorlog & overwinning.
‘n Nachtzoen. ‘n Zoen bij het opstaan...

Nee, zùlke tedere genoegens waren blijkbaar niet weggelegd voor een centurio van Rome?!

Ondanks de cultus van het Romeinse Rijk, die haar keizers tot godheden maakte {Caesars tot Christos} èn hèn verhief tot i/d Hemel, geloofde Marc niet in onsterfelijkheid.
’n Man leefde na z’n dood alleen verder i/d herinneringen van anderen & in de kinderen die hij had verwekt!
Verder was ‘n mensenleven nu eenmaal niet veel meer dan ‘n soort van brandende kaars, die ook op zijn tijd uitgeblazen werd door de hete adem van de chamsien! Tòch?
Heiden, hindoe, boeddhist, jood, christen, katholiek, moslim, protestant of ‘n ander soort van traditie, cultuur, overtuiging, ervaring, bijgeloof, aanbidders van beelden, banden, boeien, baarden & wat
al niet aan gebeden, bedevaarten, inboedels, optochten, uitvaarten,
optochten, kruistochten, villawijken
& achterbuurten.
01 feb 2020 - bewerkt op 06 feb 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende