37203203 'Ik heb gehoord dat Johanna, de vrouw van
DE RENTMEESTER VAN HERODES ANTIPAS, OOK EEN VOLGELING IS VAN YESJOE!' viel El'azar haar in de rede. Marta kletste gewoon door: "DAN ZOU CHOESAS ER GOED AAN DOEN EERST ZIJN EIGEN HUISHOUDEN OP ORDE TE KRIJGEN, ALS HIJ HET HUIS VAN HERODES ANTIPAS WIL BLÍJVEN BEHEREN! DIE YESJOEA WORDT NOG EENS ONZE ONDERGANG, ALS WE NIET UITKIJKEN? DE HELFT VAN MIJN BEDIENDEN IS WEGGELOPEN OM NAAR HÈM TE GAAN LUISTEREN... ALS HIJ HÈN EEN ZWAARD IN HANDEN GEEFT... NOU, ZIJ ZIJN IN DE MEERDERHEID!" Ze zat op 't puntje van haar stoel. Met grote ogen staarde zij voor zich uit, alsof ze hele bendes van haar voormalige koks, tuinmannen & huisbedienden haar poorten zag bestormen om het hele familievermogen te komen plunderen en alles totaal te verwoesten?! Nakdimon at de kom leeg. 'Lekkere soep,' zei hij droogjes. Martha reageerde niet, alsof ze 't compliment nog niet eens gehoord had. 't Leek wel alsof ze in geestvervoering raakte bij de gedachte aan alle commotie van mogelijke verkrachting en moord!? "ZOIETS IS TOCH WEL VAKER GEBEURD," zei Marta tenslotte, & bracht een hand naar haar keel!
'Niet hier in Yehoedah,' probeerde El'azar z'n zuster te troosten. Nakdimon voelde zich al 'n heel stuk beter. 'Niet lang meer. Nog 'n dag of twee, denk ik...' "WÀT?" begon Marta geschrokken, alsof Nakdimon zojuist voorspeld had dàt haar vijanden morgen door de ramen naar binnen zouden dringen. Nakdimon glimlachte, toen hij bedacht hoe Chadassa gereageerd zou hebben op deze overspannen oude vrijster. 'Ik had het over de soep! Ik voel me al 'n stuk beter. Nog een dag of twee, denk ik. Dàn ben ik wel weer in staat om te reizen. Ik moet die Yesjoe met mijn éigen ógen zíen. Ik wil weten waarom 'n jonge weduwe bereid is om haar hele landgoed op te geven om voor een stelletje bedelaars te gaan blijven zorgen!?' "ZE IS KNETTERGEK!" viel Marta uit. Haar stem klonk schril & vol minachting. "EEN ANDERE VERKLARING IS ER NIET!" 'Laten we samen gaan,' antwoordde El'azar kalm. Hàd Marta's uitbarsting hem in verlegenheid gebracht? Of was hij eraan gewend geraakt, na jarenlang dit huis en zijn leven met haar te hebben gedeeld? Marta verklaarde met klem: "IK GA OOK MEE! IK BLIJF HÍER NÍET ÀLLÉÉN ÀCHTER! STEL DAT ZE ME IN MIJN SLAAP VERMOORDEN! JE HOEFT NIET TE PROBEREN ME ÒM TE PRATEN! IK WIL DIE WONDERDOENER, DIE REBÈL, MET ÉIGEN ÓGEN ZÍEN, VOORDÀT RÓME BIJ ZINNEN KOMT EN HÈM KRUISIGT!"
Nakdimon begreep dat hij niet meer hoefde te verwachten ònherkènbaar in Galilea aan te komen......
Asih, man, 79 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende