37207B&BQT207 Marcus schraapte zijn keel en ………………
PROBEERDE ZAKELIJK OVER TE KOMEN.
‘Ach, dat maakt eigenlijk niets uit,’ zei hij.
‘Ik ben gekomen omdat ik ‘n plekje zoek voor Pavor.
Zou uw meesteres er bezwaar tegen hebben als ik hem naar de noordelijke weide breng?’
“NIET OVER DE BINNENPLAATS!” zei Tavita berispend, & wees met ‘n wijds armgebaar naar de kookpotten
& de schone was. “Buiten de muur òm naar de tuinpoort. EN NÚ MÓET IK GAAN!” Marcus leidde Pavor langs
de witgekalkte stenen muur, die héél Miryams landgoed omsloot èn dacht terug aan zijn vorige bezoeken!
Dat hij op Pavors rug stond om in het holst van de nacht over de muur te springen. Miryams reputatie,
die op het spel stond. Miryams woede. Haar vroegere eenzaamheid & isolement, ondanks alle bedienden om haar heen!
Marcus dacht verwonderd aan wat hij zojuist had gezien. DÀT had hij nooit achter Miryam gezocht! Wàt wàs er gebéurd?
Toen Marcus dichterbij kwam, ging de tuinpoort open. ‘n Lange tengere jongen met brede schouders & ‘n beginnend rossig baardje, kwam tevoorschijn. Gekleed als ‘n Galilese boer zag Carta er zó ànders úit, dat Marc hem verbaasd aanstaarde. De jongen was minstens ‘n vóet gegroeid! De jongen keek al even ongelovig naar Marcus, maar al snel herkende hij zijn meester en viel hem om de hals.
Die omhelzing streelde en verwarde Marc.
Nog maar ‘n jaar geleden zou hij boos zijn geworden?!
Misschien was de verandering toch niet helemaal eenzijdig!?
“MEESTER!” riep Carta opgetogen uit. “TAVITA ZEI DAT IEMAND ME NODIG HAD. IK DACHT DAT IK WAT VERS WATER OF BRANDHOUT MOEST GAAN HALEN. MAAR Ú BENT HET! WAT VIND IK HET FIJN U TE ZIEN!” De jongen deed ‘n stap achteruit, maar bleef Marcus aankijken. ‘IK DACHT DAT JE BIJ JOHANNA IN KFARNACHOEM WOONDE.’
“KLOPT, DAT WAS OOK ZO!” stemde Carta in.
“MAAR ZE HEBBEN ME HÍER NÓDIG. ÌK BEN HIER DE MÀN IN HUIS, BEGRIJPT U? WIST U DAT VROUWEN NOG NIET EENS EEN TOUW KUNNEN SPANNEN OF ERVOOR KUNNEN ZORGEN DAT EEN DEUR RÈCHT IN Z’N SCHARNIEREN KOMT TE HANGEN? HOE DAN OOK, YOCHANNAH EN MEVROUW MIRYAM HEBBEN ME GEVRAAGD HÍER BÍJ TE SPRINGEN!
’n Beetje verontschuldigend voegde hij eraan toe:
“ZE ZEIDEN DAT U HET NIET ERG ZOU VINDEN!
KLOPT DAT?”
Asih, man, 79 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende