37230222 Nakdimon, El’azar & Marta arriveerden in
KFARNACHOEM.
ZE WISTEN NIET PRECIES
WÁÁR ‘T HÚIS VAN NEEF YA’IR STOND;
DUS GINGEN ZE RECHTSTREEKS NAAR DE SYNAGOGE
WAAR HIJ DIENSTDEED. HOEWEL KFAR NACHOEM GEEN BIJZONDER
INDRUKWEKKENDE STAD WAS, WAS DE SYNAGOGE ‘N LICHT, NIEUW GEBOUW
DAT UITZAG OVER ‘T KALME WATER VAN ‘T MEER VAN GALILEA ~ Tegen de noordelijke muur
stonden steigers opgesteld, omdat men nog steeds bezig was om de grote zaal te verbouwen.
Marmeren zuilen stutten ‘t dak boven ‘n open veranda, waar samenkomsten
konden worden gehouden als het binnen te warm was.
Massa’s mensen dromden samen in de synagoge. Velen stonden nog op straat.
Nakdimon vroeg zich af hóevéél er nog stònden te wachten òm bìnnen te komen! Duizend?
Marta stond op haar tenen achteraan de mensenmenigte.
Ze trok haar wenkbrauwen òp & zei vòl TRÒTS tegen Nakdimon:
“ONZE NEEF YA’IR IS CANTOR VAN DEZE SYNAGOGE! HIJ HEEFT ‘N PRACHTIGE STEM!
ALTIJD AL GEHAD. IK HEB STEEDS GEZEGD DÀT HÍJ ‘T NOG VÈR ZÓU SCHÒPPEN, OOK AL STAMT HIJ
UIT DE ARME TAK VAN DE FAMILIE?!” Wat ze eigenlijk bedoelde, was dat het zichtbare welvaren van deze gemeente vooral zo niet slechts uitsluitend áán het búitengewóne zangtalent vàn Marta’s familielid!?
Ya’ir had met ‘n Líed de Zúilen úitgehouwen en ze op zijn rug de heuvels àfgedragen!
Vanwege zijn bekwaamheid als càntor wilde de héle bevòlking van Galilea nu híer dan ook sámenkomen!
Gewèldige vènt toch, die cantor!? Èn òmdàt Marta vróeger al opgemerkt hàd hóe góed DÀT de kleine Ya’ir kòn zìngen, kwàm ‘n gróót déél van wat hij bereikt had voor háár rékening!
DÀT stònd àllemaal op haar gezicht te lezen, hoewel het inmiddels jaren geleden was dat ze Ya’ir
of Kfar Nachoem voor het laatst bezocht had.
Alsof hij Nak-dimons gedachten lézen kon, maakte El’azar ‘n hulpeloos gebaar & zei zachtjes:
‘Hij is de achterneef van onze vader. Dus geen náást familielid. Èn we wéten niet eens
òf Ya’ir nòg stééds cantor ìs, Marta!’
Ze keek ‘m dreigend aan. “Àls hij geen meer is,
dan is hij ongetwijfeld hóófd v/h bouwcomité.
Ya’ir ìs àltíjd al ‘n íjverige, intelligente man
gewéést!” Het zou nog een
uur duren, voordat
de dienst
begòn...
ZE WISTEN NIET PRECIES
WÁÁR ‘T HÚIS VAN NEEF YA’IR STOND;
DUS GINGEN ZE RECHTSTREEKS NAAR DE SYNAGOGE
WAAR HIJ DIENSTDEED. HOEWEL KFAR NACHOEM GEEN BIJZONDER
INDRUKWEKKENDE STAD WAS, WAS DE SYNAGOGE ‘N LICHT, NIEUW GEBOUW
DAT UITZAG OVER ‘T KALME WATER VAN ‘T MEER VAN GALILEA ~ Tegen de noordelijke muur
stonden steigers opgesteld, omdat men nog steeds bezig was om de grote zaal te verbouwen.
Marmeren zuilen stutten ‘t dak boven ‘n open veranda, waar samenkomsten
konden worden gehouden als het binnen te warm was.
Massa’s mensen dromden samen in de synagoge. Velen stonden nog op straat.
Nakdimon vroeg zich af hóevéél er nog stònden te wachten òm bìnnen te komen! Duizend?
Marta stond op haar tenen achteraan de mensenmenigte.
Ze trok haar wenkbrauwen òp & zei vòl TRÒTS tegen Nakdimon:
“ONZE NEEF YA’IR IS CANTOR VAN DEZE SYNAGOGE! HIJ HEEFT ‘N PRACHTIGE STEM!
ALTIJD AL GEHAD. IK HEB STEEDS GEZEGD DÀT HÍJ ‘T NOG VÈR ZÓU SCHÒPPEN, OOK AL STAMT HIJ
UIT DE ARME TAK VAN DE FAMILIE?!” Wat ze eigenlijk bedoelde, was dat het zichtbare welvaren van deze gemeente vooral zo niet slechts uitsluitend áán het búitengewóne zangtalent vàn Marta’s familielid!?
Ya’ir had met ‘n Líed de Zúilen úitgehouwen en ze op zijn rug de heuvels àfgedragen!
Vanwege zijn bekwaamheid als càntor wilde de héle bevòlking van Galilea nu híer dan ook sámenkomen!
Gewèldige vènt toch, die cantor!? Èn òmdàt Marta vróeger al opgemerkt hàd hóe góed DÀT de kleine Ya’ir kòn zìngen, kwàm ‘n gróót déél van wat hij bereikt had voor háár rékening!
DÀT stònd àllemaal op haar gezicht te lezen, hoewel het inmiddels jaren geleden was dat ze Ya’ir
of Kfar Nachoem voor het laatst bezocht had.
Alsof hij Nak-dimons gedachten lézen kon, maakte El’azar ‘n hulpeloos gebaar & zei zachtjes:
‘Hij is de achterneef van onze vader. Dus geen náást familielid. Èn we wéten niet eens
òf Ya’ir nòg stééds cantor ìs, Marta!’
Ze keek ‘m dreigend aan. “Àls hij geen meer is,
dan is hij ongetwijfeld hóófd v/h bouwcomité.
Ya’ir ìs àltíjd al ‘n íjverige, intelligente man
gewéést!” Het zou nog een
uur duren, voordat
de dienst
begòn...
06 feb 2020 - bewerkt op 12 feb 2020
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 12 dec 2023 45882134 Zóvéél is duidelijk, maar wat er na het
- O 11 dec 2023 45881133 Om te beginnen blijkt de geadresseerde
- O 11 dec 2023 45879 Véle millennia vòl herders, boeren, bouwers?
- O 10 dec 2023 45874132Deze anti-Joodse gevoelens waren niet
- O 09 dec 2023 45873131 Vandaar dat de autoriteiten nog wel eens
- O 08 dec 2023 45872 In ‘n tíjd waarin steeds meer mensen neigen
- O 07 dec 2023 45867Diasporajoden trokken meestal hun eigen Plan
- O 06 dec 2023 4862FasciAnarchiCommuniTrumpiPutini XenofiBralMin
- O 06 dec 2023 45861 Er zijn aanwijzingen dat Diaspora-Joden ook
- O 05 dec 2023 45860130De Joodse aanwezigheid in Egypte werd ver-
- O 05 dec 2023 45859129 Diaspora & thuisland: ‘n onderwerp dat nu
- O 05 dec 2023 45858 128 De vrij rationeel ingestelde keizer M.A.
- O 05 dec 2023 45857127 Ook van deze man werd niet alleen maar
- O 04 dec 2023 45851126De Overwegend Sadducese Tempelautoriteiten
- O 03 dec 2023 45846 De eu-angelist Mark biedt iets dat lijkt op