37253227 Marcus Keek Om Zich Heen: er zaten zéker

DUIZEND MAN DICHT BIJ ELKAAR IN DEZE RUIMTE. BUITEN, BIJ DE DEUREN EN RAMEN VERDRONGEN ZICH ZEKER NOG EENS ZO'N 1000 MAN?! DE GALERIJ WAS TOT DE NOK TOE GEVULD MET VROUWEN & KINDEREN!? Alle ingrediënten voor 'n revolutie waten hier al aanwezig... Keizer Tiberius was ooit openlijk beledigd door 'n visboer, die zo brutaal was om de "Zoon van God" een makreel aan te bieden. Op Tiberius' bevel was de man tegen de grond gedrukt & de wachters hadden zijn gezicht opengehaald met de gewraakte vis!
Wàt zou Tiberius een geschikte straf vinden voor iemand die zijn waardigheid zou aantasten door zijn positie als heerser te willen óver némen? Zonder verdere inleiding richtte Yesjoe van Natseret zich tot de menigte. 'SJALOOM,' begroette hij hen. 'Vrede zij met u allen!' Het gemompel verstomde, op een aanhoudend, vrolijk getsjilp na. Marc zocht net als de andere aanwezigen naar de oorsprong van de vogelgeluiden. 't Leek afkomstig te zijn van de galerij. Daar, op de vuist van een jongetje, danste 'n musje. Zingend wipte 't beestje er heen & weer & op & neer, alsof 't de Leraar toejuichte?! 'Ik ZÍE je wel, YEDÍED, geliefde vriend,' zei Yesjoea als antwoord op de vrolijke begroeting van de vogel. Hij glimlachte breeduit. De menigte lachte en ontspande zich bij 't geluid van zijn aangename stem & aanblik van zijn vriendelijke uitstraling. De centurio herkende de jongen met het MUSCHJE! Dus Emet, 't doofstomme kind, hàd Yehosjoea dus nu inderdaad zó weten op te sporen! Naast hèm stond Aveel, de Treurende. Zóu Aveel híer tróóst vinden? Zou zijn vúrige, jònge zíel al híer rùst vinden? Marc wìst dat het mógelijk was, want op dàt mómènt zàg hij MIRYAMS GEZICHT, dat nu ook 'n diepe innerlijke vrede uitstraalde. Zíj zat vlàk àchter de jòngens. MIRYAM was HÈT LÉVENDE bewíjs van 'n radicale veràndering! Àls háár léven zó'n wènding ten Góede kòn némen, dàn wàs er hóóp voor íederéén. Marc voelde de spanning vàn zijn nèk en schóuders àfglijden. Het zóu allemaal goed kómen. Dìt wàs YÈSJ, dé Genézer. Yesjoea, die zonden kon vergéven & díe verwròngen zíelen in staat stelde zichzelf te vergeven.
Opnieuw werd de samenkomst verstoord. De Chazan maande de menigte opzíj te gaan. Drie mannen, belangrijke mannen, zo te zien, werden dóór de mensenmassa héén naar 'n ereplaats voorin de synagoge geleid. Tot Marcus' stomme verbazing herkènde hij hen. Het was geen schok om YA'IR híer te zien. Marc had de vriendelijke overste v/d synagoge leren kennen & waarderen i/d tijd dat ze hadden samengewerkt aan de retauratie van het gebouw. Maar de twee mannen die Ya'ir vergezelden, waren Nakdimon, die door Marc zwáár-gewond in Bethaníë was achtergelaten, ÈN El'azar van Bethaníë. Marcus draaide zich met een ruk om en keek naar de uitdrukking op MIRYAMS gezicht, toen zij haar broer ontwaarde. Hij zag pijn van onopgelost verdriet. Hoewel zijzèlf veranderd was, was ze ZOGEZIEN nog steeds niet verzoend met haar Famílie?! 'Sjaloom,' herhaalde Yesj tegen de laatkomers. Ya'ir keek stralend naar de rabbi. Nakdimon nam de man met gespitste aandacht òp. El'azar keek stuurs voor zich uit. Mèt het getsjilp van de mus als inleiding op de Les, begon Yesjoe nu te spreken. 'Lúister!' Hij hief 'n hand op om de aandacht te vestigen op de tsjilpende vogel, die op de hand van de jongen zat. 'De les van vandaag wordt ons gegeven door... 'n mùs. Hóren jullie het?' Er klonk gegrinnik ...