37330275 'ALSJEBLIEFT,' fluisterde hij tegen al de

SPINNEWEBBEN TUSSEN DE DAKSPANTEN. 'WEES HAAR GENADIG!? WIL JE ALSJEBLIEFT LUISTEREN, OOK AL BEN IK HET MAAR? HEEL VEEL MENSEN HOUDEN VAN HAAR EN WILLEN NIET DAT ZE DOODGAAT!' [Het lijkt al op 't noeste werk van politici, arbeiders, boeren, geneeskundigen, mijnwerkers, vissers & vrijwilligers etceterara? Goede bedoelingen & 't lot des levens tiert er verder uiterst welig op los met High Hackers, Kille Kakkers, Pronte Pimmen, Jolige Janmaten, Gekke Geertjes, Camielerige Cherrycadetjes en Zotte Zeurlinks!] ZODRA HIJ ZIJN VERZOEK UITGESPROKEN HAD, WIST HIJ DÀT HET GEWEIGERD WAS!? Met dezelfde kracht waarmee de Bliksemflits de Eikenboom Verbrijzeld had, werd de dag in tweeën gescheurd door een schrille kreet?! Abel sprong overeind & rende al naar de deur. Ha-Or Tov hoorde hem en begreep wat hij van plan was. "BLIJF STAAN! AVEEL! JE LUNT NIET NAAR BUITEN GAAN! WANT JE WEET NIET WAAR BAR ABBAS IS! OF KITTIM! BLIJF HÍER!" Het gekèrm vanuit het huis werd overgenomen door een andere vrouw die begon te wééklagen. En toen nòg één. “DVORAH! Dvorah!” AVEEL stond tegen de gesloten deur geleund & schreeuwde tandenknar-send: “NÉÉ!” HIJ LEGDE ZIJN VUISTEN TEGEN Z’N OREN & SLÓEG TEGEN ZIJN SLAPEN, ALSOF HIJ DAARMEE DE ANDERE GELUIDEN VAN VERDRIET ÚIT Z’N HÓÓFD KÒN BÀNNEN! Maar toen hij dáármee ophield, hóórde hij ze nog steeds! Stééds lúider. Aveel kroop de deur uit en klom in de takken van de vijgenboom. Daar was het raam van haar slaapkamer, zoals zij hem verteld had. Hij kroop over de tak naar vóren en tuurde door het raam naar bìnnen, net op tijd om te zíen DÀT het af-gelopen was! Dvora’s moeder lag naast haar geknield en smeekte haar níet dood te gaan. Zinloos. Zinloos, wist Aveel. Het had geen zìn òm te bìdden dat het Ànders zou gaan. Dat de doden niet zouden sterven. Er wàs géén èngel, geen Adonai tussen de spanten van de schuur die zíjn sméékbede gehóórd hàd. Allemaal je reinste bedrog! Hun offers & aalmoezen wáren puur verkwisting: Levieten, de KOHANIEM, de schriftgeleerden & de farizeeërs: allemaal bedrog! Hun gebeds-sjaals, hun brede léren ríemen, waarmee ze gebedsdoosjes aan hun bovenarm & voorhoofd vastgebonden hadden om zó te laten zíen hoe vroom ze wel niet waren? Niet meer dan ‘n kostuum van ‘n toneelspeler. Ze hielden hun voorstellingen nu voor een Léég Theater.