37362280 de drie boten waren niet meer te zien in

HET OOGVERBLINDEND ZONLICHT. HET DEED PIJN OM TEGEN HET FELLE LICHT IN TE KÍJKEN. TOCH KON MARCUS ZIJN OGEN ER NIET VANÀF HOUDEN! Wàs Yehosjoea aan boord? vroeg hij zich af. Of had MIRYAM gewoon 'n drietal vissersboten op 't Méér gezien & hoopte ze tegen BETERWETEN in dàt dé Léraar naar hèn tóe kwam? Anderen in de Menigte werden onrustig, stonden op en wezen in de verte...
"ÌS HÍJ HET?" "ZIT DE RABBI IN DE BOOT?" 'n Wolk schoof voor de zon. De zilveren gloed verdween. Er waren drie donkerrode zeilen te zien. Bollend in de wind duwden ze de aftandse schepen in hun richting. 'n Hoorbare zùcht van opwinding deinde door de Menigte ~~~ Miryam schudde Yaïr voorzichtig wakker. De man kwam met 'n schok overeind. "IS ER NIEUWS? DVORAH? NÉÉ! IS ZE DÓÓD?" riep hij uit. Hij kon z'n nare dromen niet zomaar van zich afschudden, ook al was hij wakker. "HET IS YESJOEA," stelde MIRYAM hem gerust. "KIJK MAAR. DE MIDDELSTE BOOT. DAAR STAAT HIJ VOOR DE MÀST!" Met de wijnkleurige stof van de zeilen achter zich, strekte Yesjoe zijn armen uit, alsof hij iedereen die op de oever stond te wachten, wilde omhelzen. Hij vond het fijn hen te zien. Fijn om weer thuis te zijn, zo te zien, dacht Marcus. Wàt moest híj hierover aan Felix rapporteren? Yesj kwam naar zijn broeders toe, niet als 'n koning, maar als 'n geliefde broer! ÈN zíjn Familie heette hèm met gejuich wèlkom. Op het moment dat Yaïr 'n glimp opving van Yesjoea in het schip, sprong hij overeind. Zijn gezicht straalde hóóp úit. Rennen & struikelend baande hij zich 'n weg door de menigte. Àl die mènsen!
Àl die lichamen tùssen hèm ÈN Yehosjoeah! Hóe moest hij hem zijn verzoek voorleggen? Miryam greep Marcus' hand beet & liep achter Yaïr aan. Aan de rand van de zacht klotsende golven bleef ze staan, maar Yaïr stapte 't oeverwater in. Toen hij tot aan zijn middel in het water stond, legde hij zijn handen om zijn mond en riep: "ALSJEBLIEFT! RABBI! O, YESJOEA! MIJN KLEINE MEID! HET GAAT OM ONZE DVORAH! U KENT HAAR WEL, RABBI! ALSJEBLIEFT! HIER! KOM HIER AAN WAL!" Yesj liep naar de boeg van 't Schip & richtte z'n blik op YAÏR. MIRYAM KNEEP IN MARCUS' HAND: "KIJK! HIJ ZIET HEM!" Inderdaad. Tussen al die honderden schreeuwende mensen hoorde de Heer Yesj 't uitzinnig geschreeuw v/d cantor v/d synagoge@Kfarnachoem. Yesjoe knikte kort & gaf de stuurman 'n bevel. Hij wees naar Yaïr. De boot veranderde koers. 't Werd stil. Vol verwachting keek de menigte toe hoe de boot met gevierde schoot naderde. Uitgeput nu liet Yaïr zijn armen zakken, terwijl tranen van opluchting over z'n wangen stroomden. 't Geluid v/h klapperend zeil & de golven die tegen de boeg klotsten, werd benadrukt door 't snikken. 't Schip kwam dwars naast Yaïr liggen. Marcus zag vol verbazing dat Yesj uit de boot in 't Méér sprong. Hij haakte zijn arm in die van Yaïr, & samen waadden ze door 't water naar de oever, terwijl de talmidiem van Yesjoea de drie boten òp het zand trokken. Aan de waterkant liet Yaïr zich op de grond zakken en richtte zich zó smekend tot Yesjoea.