[38] Het past zo mooi.

Zo stil, dat iedereen wel weet dat dit zo blijft,
voor altijd, voor altijd en een leven lang het was,
zo stil, dat iedereen het voelde in zijn lijf
geen pen, die ooit nog dit gevoel beschrijven kan

zo stil, dat alle klokken zwegen,
ja de tijd stond onbewegelijk
zo stil en zo verloren ging je weg
zo stil en zo verloren ging je weg

ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan
en dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan
al zing ik duizend liedjes over dit gemis
en toch zou ik niet weten, waarom toch dit gevoel voor altijd is

zo hard, de uren na de klap dreunde zo na
dat niets nog te bevatten en begrijpen was
het was, zo hard
dat alles wat we dachten ons alleen maar leegte bracht
zo moe en zo verslagen waren wij
nu stilte bij ons was in plaats van jij

ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan
en dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan
al zing ik duizend liedjes over dit gemis
en toch zou ik niet weten, waarom toch dit gevoel voor altijd is

zo stil, hoewel ik je nog iedere dag mis
waar je nu ook zijn mag echt het is
me helder, dat stilte nu je vriend geworden is

ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan
en dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan
al zing ik duizend liedjes over dit gemis
en toch zou ik niet weten, waarom toch dit gevoel voor altijd is

ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan
en dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan
al zing ik duizend liedjes over dit gemis
ik zou het echt niet weten
ik zou het echt niet weten

ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan
en dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan
al zing ik duizend liedjes over dit gemis
en toch zou ik niet weten, waarom toch dit gevoel voor altijd is