38053320 De Avond Na ‘t Bezoek Aan Yesjoea’s Wijk~
PLAATS
WAS DE WEG
BIJ MIRYAMS HUIS VERLATEN.
Marcus was meegekomen om zijn paard
op te halen & vervolgens dóór te rijden naar Caesarea
Maritima. De geur van jasmijn hing in de lucht. In deze
tijd van ‘t jaar bloeide de jasmijn in al haar pracht làngs
Miryams bordes. Terwijl Marc aan de poort klopte, riep het
zoete aroma duizenden herinneringen
bij hem op.
Beelden van Miryam
in zijn armen, onrustig en woelig als de golvende
zee in de storm, op & neer, met bulderend geraas! Herinnerde
zíj zich nog, nu ze zó radicaal veranderd was, hoe ‘t maanlicht
danste op ‘t warme water, die nacht dat zij samen zwommen ìn
‘t HARPMEER? ‘n Kóór van tienduizend krekels had gezongen,
& hij had de poëzie van Propertius in haar oor gefluisterd!
’JE HUIS
IS GEZEGEND -
ZOLANG JE ‘N WARE VRIEND HEBT!!
ÌK ZAL DÍE WÁRE VOOR JÓU ZIJN:
DUS HAAST JE, MEISJE,
NAAR MIJN
BED!’
Líet zíj hèm tóe
in háár drómen? Of maakten
drómen niet lànger déél úit vàn háár bestáán?
‘t VERLÀNGEN naar háár overspoelde hem en stroomde
vervolgens weer wèg, als ‘n golf die tegen de kust van zijn
gevoelens klotste ~ Hij klopte nòg ‘n keer. Hij had z’n paard
nódig! Hij moest op reis. Verslag uitbrengen! Even later ging ‘t
vierkante kijkgaatje i/d Póórt open & verscheen het lelijke,
rimpelige gezicht van Tavita.
De zichtbare wrevel maakte onmiddellijk
plaats voor blijdschap, toe ze Marcus zag.
Ze schoof de grendel opzij & gooide de poort open.
Bìnnen brandde ‘n ènkele lamp.
Ze legde waarschuwend
een vinger op haar
mond, terwijl ze
hem zachtjes
begroette.
Asih, man, 79 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende