38054321 ‘Òch, lieve help! Centurio Marcus! ~~~~~~
Ù BÈNT ER WEER?
WELKOM! WELKOM! WE ZÍJN EINDELIJK KLAAR VOOR VANDAAG!
De baby’s & de moeders hebben te eten gehad. Ze liggen allemaal te slapen,
behàlve Miryam en een tiental medewerkers hier in huis. Channa. Aquila. Carta.
Ze zitten in de Tuin en rusten uit na een bijzonder gezegende dag! Vanmiddag is er
’n gezond jongetje ter wereld gekomen. En bovendien vertelde Miryam ons
het nieuws uit Kfar Nachoem! En wàt voor nieuws!
Wàt ‘n Wònderen, hè?’ “INDERDÁÁD. Wònderen,” stemde Marcus in,
zich ervan bewust dat hij zachtjes moest blijven praten vanwege de pasgeboren
baby’s & hun slapende moeders. Hij keek omhoog naar de lijnen vol wasgoed
die als seinvlaggen boven de binnenplaats wapperden. Hij hoorde ‘n baby huilen.
Vanuit de openstaande poort die naar het bordes en de tuin leidde, hoorde hij een
vrouw lachen. “KOM VERDER! Hèb je al gegeten?” ‘Ja, dank je. Ik kan niet blijven.
Ik kom Pavor ophalen. Ik word in Caesarea verwàcht en...’ Miryam kwam naar hen toe. “MARCUS?”
TAVITA zei: ‘Goed, dan maak ik wat te eten voor onderweg!’ Ze schuifelde weg & liet Marc alleen achter, terwijl Miryam dichterbij kwam. Miryam behandelde hem als een oude vriend die even op bezoek kwam.
Of erger nog, als een familielid. Ze pakte zijn handen beet en trok hem mee naar het bordes. ”KOM JE PAVOR OPHALEN? HIJ IS DIKGEWORDEN VAN HET GRAS IN MIJN WEIDE, VREES IK. KOM MAAR MÉÉ. DAN KUN JE...” Hij deinsde terug, omdat het hem pijndeed dat zíj tegen hem sprak alsof ze nooit van elkaar gehóuden hadden?! “GEEN TIJD. HET SPIJT ME.” ‘t Klonk erg kortaf.Hij wilde haar niet afsnauwen. Maar ze was zijn werkelijkheid binnengekomen, lachend en pratend als ‘n zuster die haar verloren gewaande broer welkom heet?! Maar op dit
moment dacht hij terùg aan die keer dat hij haar uit het water getild had & ze
samen op het strand hun Liefde hadden bedreven ...
Asih, man, 79 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende