38083352 het hoofd van de man draaide zich om naar
HET DRIETAL? ZE WAREN ONTDEKT! Ha-Or Tov greep Aveels mouw beet. 'Hij is het! Hij is ons achternagekomen!' Tot Aveels grote schrik sprong de blinde jongen overeind. Had hij zijn verstand verloren? Was de angst hem teveelgeworden? Wilde hij ook dood? JA. Nou, ja. Misschien wel. Het was immers zinloos! Aveel ging naast hen staan. Emet, die zag dat Aveel Yedied in zijn hand had, ging naast hem staan. Onverschrokken stond het drietal schouder aan schouder zwijgend en gelaten te wachten, terwijl hun achtervolger op hen afkwam. Toen de man nog maar dertig stappen van hen was verwijderd, bleef hij staan en keek om zich heen. Hij bukte zich en raapte een stuk hout op. Hij was van plan hen dood te knuppelen. Aveel onderdrukte de neiging om weg te rennen. Hij wilde zijn vrienden nu niet alleenlaten, nu ze oog in oog stonden met hun noodlot. De man raapte nog meer takken op. "Wat dóet hij?" Vroeg Ha-Or Tov. "HIJ SPROKKELT HOUT," antwoordde Aveel verbaasd. Misschien was het Kittim helemaal niet! Met zijn armen vol takken legde de reiziger zijn kin op de bovenste tak om die op z'n plek te houden. Hij droeg de takkenbos naar een open plek en schikte het hout. Hij stond met zijn rug naar hen toe. "HIJ GAAT EEN VUURTJE STOKEN!" berichtte Aveel. "WEET HIJ DAT WIJ HIER ZIJN?" piepte Ha-Or Tov. "MISSCHIEN IS HIJ DOOF. NET ALS EMET?" "EN BLIND? ZOALS IK?" merkte Ha-Or Tov irninisc..w
h op. Natuurlijk wist de reiziger dat ze hem vanaf hun plekje in het ravijn in de gaten hielden, maar hij negeerde hen. Even later vatten de takken vlam en were de wadi overspoeld met licht en schaduw. De jongens kropen dicht bij elkaar, net bereik buiten het licht. Ha-Or Tov snoof 't aangename aroma van brandend hout op. "Wat denk je, heeft hij iets te eten bij zich?" Emet glimlachte & neigde zijn hoofd, alsof hij stond te luisteren. Aveel keek naar de kleine Yedied. Hij liet 't dode vogeltje in zijn zak glijden. 'n Kwartier verstreek zonder dat er iets gebeurde. De eenzame man was zich ongetwijfeld bewust van de 3 jongens, die hongerig in de schaduw bij elkaar zaten buiten de lichtkring van het kampvuur.
h op. Natuurlijk wist de reiziger dat ze hem vanaf hun plekje in het ravijn in de gaten hielden, maar hij negeerde hen. Even later vatten de takken vlam en were de wadi overspoeld met licht en schaduw. De jongens kropen dicht bij elkaar, net bereik buiten het licht. Ha-Or Tov snoof 't aangename aroma van brandend hout op. "Wat denk je, heeft hij iets te eten bij zich?" Emet glimlachte & neigde zijn hoofd, alsof hij stond te luisteren. Aveel keek naar de kleine Yedied. Hij liet 't dode vogeltje in zijn zak glijden. 'n Kwartier verstreek zonder dat er iets gebeurde. De eenzame man was zich ongetwijfeld bewust van de 3 jongens, die hongerig in de schaduw bij elkaar zaten buiten de lichtkring van het kampvuur.
08 mrt 2020 - bewerkt op 09 mrt 2020
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 11 dec 2024 48406 105 Volgens Morris veranderden de motieven
- O 10 dec 2024 48405104 Eerste Arabisch-Israëlische Oorlog en de
- O 10 dec 2024 48404103 Enkele weken later kregen nog twee andere
- O 10 dec 2024 48403/7/102 Arabieren/joden in oorlog: David vond
- O 10 dec 2024 48402 Bovendien hadden ze in de loop van die jaren
- O 10 dec 2024 48401100 Historici hebben wortels v/h conflict
- O 09 dec 2024 4839999 In 1948 had het mandaatgebied FALASTIN
- O 08 dec 2024 48392 In april 1948 werden de gevechten heviger…….
- O 08 dec 2024 48391 Honderden Joden & Arabieren kwámen die lente
- O 07 dec 2024 48390 Tegelijk kondigden ook alweer verschillende
- O 07 dec 2024 48389 Ondertussen woedde in Washington een strijd
- O 07 dec 2024 4838898 Wedergeboorte Israël: 15 mei 1947 richtten
- O 07 dec 2024 4838796/97 Ondanks toenemende vijandigheden jegens
- O 07 dec 2024 48386 De Arabieren zoals gebruikelijk verwierpen
- O 06 dec 2024 48385 95 Herziene Voorstellen? De Internationale