38139Rachel Sachar, de 22jarige vrouw van Mosjeh
SACHAR, aanvoerder van de Hagana, verantwoordelijk voor de verdediging van de Joodse Oude Stad, zat in elkaar gedoken op de trappen van het ziekenhuis op het Russisch Erf in de Nieuwe Stad. Ze staarde wezenloos naar de vuurzee in de verte. De penetrante rooklucht verhulde de doodsgeur, die nu al dagenlang nadrukkelijk boven de Stad hing. De spookachtige gloed weerspiegelde zich in haar blauwe ogen en verdreef alle kleur van haar gezicht. Rachels 10 jaar oude broertje Ya´akov had zijn arm om de hals van zijn bastaardhond Sja´oel geslagen en zat verdrietig naast haar. Hun grootvader, Rabbi Leibowitz, lag dood in het overvolle mortuarium van het Russisch Erf. “WAAR GAAN WE NAARTOE?” Met de rug van zijn groezelige hand veegde Ya’akov zijn tranen weg en streelde de snuit van de hond. Het duurde even, voordat Rachel antwoord gaf. WAT MOEST ZE ZEGGEN? Het antwoord was altijd al geweest: “VOLGEND JAAR IN YEROESJALAYIEM!” Vanaf haar jongste kinderjaren in Warschau waren haar gebeden altijd met Yeroesjalayiem geëindigd. Toen in 1939 de nazi’s binnengekomen waren, hadden de Jóden om Yeroesjalayiem geroepen. Toen de vijand Papa en Mama had vergast & al haar broertjes, behalve Yaakov, had vermoord, had ze naar Yeroesjalayiem officieren hun lusten op haar bot-víerden, had ze gedroomd over Yeroesjalayiem. Over Grootvader. Over de bevrijding van ‘n Thuisland, waar ‘t lijden van de Jóden eindelijk voorbij zou zijn! Yeroesjalayiem betekende léven voor haar! Drómen óver vríjheid! Vannacht, met de verwoesting van de Joodse Wijk, leek alle hoop voorgoed de bodem was ingeslagen! Want wáár kònden ze naartoe? Hoe kòn zij Yaakov’s vraag beantwoorden? Mosjeh was weg. Tijdens de laatste ogenblikken vóór de óvergave was hij op Grootvaders bevèl verdwenen in de geheime onderaardse gangen onder de Oude Stad! Zou ze hem ooit terugzien? En DÀT is ook nu híer weer hetzelfde frappante van vóór, tíjdens, ná & keer op keer weer (anders) herinneren van plaatsen, tijden, gevóelens, gedachten: voor, tijdens & na de oorlog! Illegaal, arrestatie, boete, strafkamp Erika en wat er op volgde: Sumatraplantsoen 89 II, Indische buurt, Groevenbeek, Ermelo, Putten, Nijkerk, Drie op woensdagmiddag 13 december ‘44... Dinah, Eef, Jan, Eibert, Ep, Harderwijk & de dagen na Tsjernobyl...
Asih, man, 79 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
-
O
03 jan 2024
45983 Spèl en Vermaak: behalve de vrije avonden
-
O
03 jan 2024
4598297 Wie hem nu wel of niet verwekte ook Yèsjoe
-
O
03 jan 2024
45981 Kortom: vòl, drùk, keihard gelukkig Léven...
-
O
03 jan 2024
4598094 Als de mannen of oudere jongens op ‘t Veld
-
O
02 jan 2024
45979Als ‘n deur al gesloten werd dan deed men dat
-
O
02 jan 2024
45978 Húis, Tuin, Keuken, Kleren, Sport, Spelgenot
-
O
02 jan 2024
4597793 Waarschijnlijk noemde de vrouw haar man
-
O
02 jan 2024
45976 De Galileaërs Spraken een Aramees dialect
-
O
02 jan 2024
45975 Hoogst Merkwaardige Migranten Van Her & Der?
-
O
01 jan 2024
45974/75/91/92 Gewoon een kwestie van dorpsleven
-
O
01 jan 2024
45973 Toen Herodes in Jericho stierf, vlg. Josefus
-
O
01 jan 2024
45972/89 Herodes, bang dat zijn einde dat naderde
-
O
01 jan 2024
45971 Slimme Vos Herodes, Inmiddels Midden Zestig
-
O
31 dec 2023
45970 De Strijd Om Opvolging Tegen Het Einde Van
-
O
31 dec 2023
45969 De Nalatenschap Van Herodes?
vorige
volgende