38151 Hoe lang had Alfie nu al niets meer gegeten?

VROEG MOSJEH
ZICH AF! “HEB JE HONGER?”
“Het eerste vertrek. Perziken in
glazen potten. Planken vòl met perziken.
Een kamer vòl matzot in blik. Twee hele kamers vòl noodrantsoenen van ‘t Leger,
net zoals in het Interneringskamp? EN NOG ALLERLEI ANDERE SPULLEN!” Mosjeh’s
maag wàs zó léég dat ‘t leek alsof zijn ruggengraat er elk moment doorheen kòn bréken?
‘Ik heb wel zìn in perziken!’ ‘Goed!’ Glunderend haalde Alfie twee literblikken achter z’n rug
vandaan. ‘Rabbi Leibovitz... heeft echt overal aan gedacht. Behalve aan vorken!’ Wat maakte
het nog uit? Met hun vingers haalden ze de halve perziken uit het blik en smulden van èlke hàp.
Eindelijk was het gedwongen vasten tijdens de wekenlange belegering voorbij! Tenslotte dronken
ze het vruchtensap gulzig op. ‘t Was ‘n karig maal na zoveel dagen hongerlijden, maar tòch voelde
Mosjeh zich uiterst verzadigd! Alfie klopte op z’n maag en rekte zich uit. ‘Ik heb een toilet gevonden.
‘n Gat i/d grond, meer niet, maar ‘t ìs ‘n toilet. Ik kon het water in de diepte horen stromen. En er zijn
ook nog twee hokjes... niet veel groter dan ‘n kast... met bedden. Daar kunnen we slapen. Achter de
kamer met ingeblikte matses. Maakt het je wat uit welk kamertje ìk neem? Ik heb al heel lang niet
meer geslapen!’ Mosjeh bedàcht dat hij Alfie nog nooit had zien slapen. Of eten. Of drinken. Tòt
op dìt moment. De Strijd om de Oude Stad Yeroesjalayiem was verloren! Nu pas gunde Alfie
zich de luxe van voedsel en rust. ‘We zijn niet gevolgd,’ zei Mosjeh. ‘Ze zullen ons hier niet
vinden. Nu niet, in elk geval.’ Wat bedoelde Alfie? Waren ze hier alleen vandaag veilig?
Òf ‘n wéék? ‘n Jáár òf tíen? In elk geval lang genoeg om lekker te slapen! ‘Ga maar.’
Mosjeh pakte de kruik met de boekrol. ‘Ik kom later wel. We zullen eerst uitgerusten
& dàn verder poolshoogte nemen? Er valt heel wat te ontdekken hier onder deze
Tempelberg!’ Alfie stond op, sprong in de houding en groette. Mosjeh
beantwoordde zijn groet. Alfie pakte z’n kaars & aarzelde even. ‘Er
staan sterren aan de hemel. Óveràl. Zèlfs in de kamer met de
perziken, wist je dat?’ Mosj knikte & vroeg zich af hoe snel ze
zouden verlàngen naar de èchte Hémel. 'n Zonsopgang...
Zonsondergang. De hemelen die ìn ‘n Vaste Baan rond
de aarde trokken. Onwillekeurig zag hij het beeld van
Rachel voor zich. Die nacht dat ze in elkaars armen
gelegen hadden en uit het raam naar ‘n stukje v/d
Sterrenhemel hadden gekeken. ‘t Lìcht v/d Maan
had haar huid ‘n warme gloed gegeven. ‘t DÓET
de ouwe Mor Asih denken aan de jaren zestig
van de vorige eeuw(en) ~ enkele duizenden
jaren, millennia, eonen... ‘t Dòrp. De Stad.
Landen, continenten, eilanden, mensen.
Veldwijk. Hoogstraat. Po. Korinthe.
Athene. Piraeus. Cyprus. Haifa.
Tel Aviv. Yeroesjalayiem. De
Oude Stad. Petra. Elji. Har
Bin Ma’an. Amman. Bei-
rut Mersin Konya en
Ist am Bul Toyosato
Birobeidjan Moskou
Odessa Varna India
Madras Kerala en
Calcutta Varanasi
Allemensen~~~~
Alle tijden~~~~~

21 mrt 2020 - bewerkt op 22 mrt 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende