3815326 Alef: terwijl haar minnaar nog lag te~~~~~
slapen
bij ‘t zachte ritme van de golven,
liep Miryam ‘t slaapvertrek uit naar ‘t balkon,
dat uitzag over ‘t Meer van Galilea. De Zee van Tiberias.
De halve maan strooide met haar licht een baan van vloeibaar zilver op het water,
dat haar lokte te komen. Ze trok haar kleren uit en liep de trappen af, het water in,
tot dat ze tot haar middel in het meer stond, zenuwachtig beroerde ze met
haar vingertoppen ‘t oppervlak en aarzelde. Nog ‘n paar stappen verder liep
de kustlijn opeens behoorlijk steil àf naar de gapende diepte....
Ze zou zó naar de maan kunnen zwemmen. En ergens, middenin die lichtcirkel,
zou Móeder haar dan al opwachten. Haar omhelzen. Troosten. Samen zouden ze wegglijden
in ‘n vredige, eeuwigdurende slaap en àlles zou voorbij zijn! Waaròm eigenlijk niet?
De stemmen hadden haar al zó váák gelòkt. Elke nacht werd het verlàngen om dìt leven
te verláten steeds sterker. Maar nog steeds gaf ze niet toe! Was ‘t Marc die haar zó stévig
aan het leven verankerd hield? Verder was er helemaal niets wat haar ervan weerhield
zichzelf van ‘t leven te beroven, zoals haar eigen moeder dat vele jaren geleden hàd gedaan.
Maar Marcus betekende voor haar niet meer dan haar andere minnaars.
Hij leidde haar àf v/d wanhopige leegte in haar bestaan? Híj wàs slechts ‘n opiaat
om de pijn v/h leven ietwat te kunnen verzachten zo nu en dan...
Waarom bleef ze dan in de grond geworteld stáán en groef ze haar tenen in het zand?
Waarom hìng ze dan nog zó áán het léven, terwijl dat leven haar niets dan angst &
eenzaamheid te bieden had? Ach, ze wist eigenlijk heel goed dat niet de liefde voor het leven
haar tegenhield, maar de angst voor de dood! Stèl DÀT de slaáp waarnaar zij zó verlàngde,
niet veel meer wàs dàn ‘n déur naar ‘n àndere dróóm? Stel dat die droom
nòg afschrikwekkender wàs dàn dìt bestaan?
In tegenstelling tot haar broer & zus, kon zíj níet geloven in ‘n persoonlijke God!
De levensloop v/d mensch, zo had ze besloten, volgde eenvoudig ‘n rij toevallige bochten & wendingen, & kwam uiteindelijk onvermijdelijk bij de open muil v/h gràf terecht?!!
Je kon dus maar liever beter vàn díe RÉIS geníeten dan gebukt te gaan onder de wètten van ‘n léég bij-geloof!??
Maar èrgens òp díe wèg van genòt was zíj verdwaald.
Er was geen Licht meer DÀT háár wèg bescheen!
Geen absolute waarheid.
Geen leven, behalve wat dìt ogenblik haar te bieden had.
Eenmaal in haar leven hàd ze ècht van ‘n màn gehóuden & zelfs nú
dróómde ze ervan hoe ze hèm óóit
wéér zóu kunnen
veroveren
...
22 mrt 2020 - bewerkt op 22 mrt 2020
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 27 okt 2023 45396Hùn gelóóf ìn één ‘G d’ is niet iets volkomen
- O 27 okt 2023 45395 45 Herodes’ Koninkrijk Kon Dan Voor Grótere
- O 27 okt 2023 45394 bdr44 De Berg Chermon, bedekt met eeuwige
- O 25 okt 2023 4539342 Zó zàg ook ‘t land rondom Jeruzalem en
- O 25 okt 2023 45392 RD42 Op de rijke bodem van Galilea, de meest
- O 25 okt 2023 45391 Het Grondgebied van Herodes, Het Land dat Nu
- O 24 okt 2023 4539012Toen BR verhuisde van A’dam naar Sonnendael
- O 24 okt 2023 45389AR36 ‘t Verschuiven v/d continenten? Ariël R.
- O 24 okt 2023 45387BR11 Alover heel de wereld verbinden allerlei
- O 24 okt 2023 45386 Op het eind v/d Tweede WO werd Oekraïne de
- O 23 okt 2023 45385 Op 15 oktober 1959 werd Stepan Bandera al in
- O 23 okt 2023 45384226Taras Borovjets die na zijn bevrijding uit
- O 23 okt 2023 45383 Nú even naar de Kozakken in 1945 via WO II!?
- O 23 okt 2023 45382 Kanaän Israël Fenicië Filistea Juda Falastin
- O 23 okt 2023 45381 De historicus Josefus: het meest uitgebreide