38161't Zweet Parelde Op Marcus' Voorhoofd Terwijl
HIJ IN ZUIDELIJKE RICHTING LANGS HET HARPMEER VAN TIBERIAS IN GALILEA REED! Hoewel het pàs voorjaar was, was de hitte ook nú al ònáángenaam? Hèm wàchtte de taak om óók tijdens deze komende verzengende zomerse hitte in 't stof van Judea/Yehoedah die ondankbare & arrogante Joden ònder de DÚIM te hóuden! Maar ook al wist hij uit ervaring wàt híj kòn verwàchten, de centurio zag van ochtend de nabije toekomst opgewekt tegemoet! Hij wìst echter wèl dat híj héél discreet te werk moest gaan. Marcus verwisselde onmiddellijk zijn opgewekte gezicht voor een strenge blik, die béter pàste bij 'n Romeins officier?! Hij keek omlaag om te zien of zijn jonge dienaar iets verkeerds opgemerkt had.....
Cartamandus rende ontspannen naast hem, keurig in het tempo van het trotse paard, zijn blik gericht op het rotsachtige, oneffen pad. Hoewel de dertienjarige jonge aan de schaduwzijde van de hengst rende, was toch goed te zien dat zijn licht kastanjebruine haren veranderd waren in doffe, donkere lokken.........
De rug van zijn grijze tunica vertoonde vanaf de schouders tot aan zijn smalle taille 'n grote, driehoekige zweetvlek. Marc liet zijn paard tot stilstand : komen & draaide zich òm in het zadel. Hij keek om zich heen maar er was geen mens te zien. Ze waren nog zo'n kleine drie mijl van Tiberias verwijderd......... Marcus stak zijn rechterarm uit naar de jongen & zei: "KOM HIER!" CARTA gehoorzaamde zondermeer,
& met 'n klein rukje van z'n meester sprong de slaaf op z'n plek achter z'n meester. Dit was niet de aller-eerste keer dat Marc zijn dienaar zo vriendelijk behandelde, ook al bleef 't toch wel meer uitzondering dan regel! Marcus kon heel menselijk zijn, als hij in een goede bui was, maar als hij slecht gehumeurd was, kon je maar beter uit zijn buurt blijven! Hij gaf z'n paard de sporen, maar liet het dier niet àl te hard voortdraven. Ze zouden gauw genoeg in Tiberias zijn, alwaar hèm zijn officiële plichten & officiële pro-blemen wachtten. Zijn gedachten sprongen terug naar Miryam. Bij de herinnering aan de nacht die net achter hem lag, kroop de glimlach, die hij zo-even had verbannen, weer langzaam over zijn gezicht.
Drie dágen! De gedachte haar hartstocht zólàng te moeten missen, leek onverdraaglijk.
Marc had nog nooit 'n vrouw ontmoet, die zo vurig in haar liefdesspel was als Miryam! 't Leek wel op ze vastberaden was om tijdens het liefdesspel àl het àndere úit haar gedachten te verbannen?
Marcus vond maar heel weinig zaken in zijn leven ècht belangrijk: zijn paard, PAVOR, wat 'zinderende spanning' betekende, ÈN de Jòngen, CARTA bijvoorbeeld!
Z'n moeizaam behaalde rang stond óók op díe lijst!
Behalve deze drie zaken was er niet veel méér waaraan hij ècht wáárde hèchtte, behalve de erekroon & z'n eigen korte zwaard, z'n GLADIUS!
HIJ STÒND NIET TÓE DÀT ÏEMAND ÉÉN VAN DÉZE DRÍE ZAKEN LEENDE, BELEDIGDE OF MISBRUIKTE & MIRYAM STOND OP HET PUNT AAN DIE KORTE LIJST VAN KOSTBAARHEDEN TE WORDEN TOEGEVOEGD.
De gedachte aan haar afwezigheid ergerde Marc mateloos, maar inwendig grinnikte hij om z'n eigen tegenstrijdige gevoelens.
Hij was ontstemd, omdat zíj, het Bezìt, zèlf bij hèm vandáán ging: híj zou 'n minder vrijblijvende & minder tijdelijke inniger verbintenis met haar kunnen aangaan?
Veel Romeinen namen een levensgezellin uit de plaatselijke bevolking; de keizer moedigde die praktijken onder de legionairs aan, in de hoop op die manier kundige militairen
als een soort van permanent reserveleger áán het front
te kunnen gaan blijven
legeren............
Cartamandus rende ontspannen naast hem, keurig in het tempo van het trotse paard, zijn blik gericht op het rotsachtige, oneffen pad. Hoewel de dertienjarige jonge aan de schaduwzijde van de hengst rende, was toch goed te zien dat zijn licht kastanjebruine haren veranderd waren in doffe, donkere lokken.........
De rug van zijn grijze tunica vertoonde vanaf de schouders tot aan zijn smalle taille 'n grote, driehoekige zweetvlek. Marc liet zijn paard tot stilstand : komen & draaide zich òm in het zadel. Hij keek om zich heen maar er was geen mens te zien. Ze waren nog zo'n kleine drie mijl van Tiberias verwijderd......... Marcus stak zijn rechterarm uit naar de jongen & zei: "KOM HIER!" CARTA gehoorzaamde zondermeer,
& met 'n klein rukje van z'n meester sprong de slaaf op z'n plek achter z'n meester. Dit was niet de aller-eerste keer dat Marc zijn dienaar zo vriendelijk behandelde, ook al bleef 't toch wel meer uitzondering dan regel! Marcus kon heel menselijk zijn, als hij in een goede bui was, maar als hij slecht gehumeurd was, kon je maar beter uit zijn buurt blijven! Hij gaf z'n paard de sporen, maar liet het dier niet àl te hard voortdraven. Ze zouden gauw genoeg in Tiberias zijn, alwaar hèm zijn officiële plichten & officiële pro-blemen wachtten. Zijn gedachten sprongen terug naar Miryam. Bij de herinnering aan de nacht die net achter hem lag, kroop de glimlach, die hij zo-even had verbannen, weer langzaam over zijn gezicht.
Drie dágen! De gedachte haar hartstocht zólàng te moeten missen, leek onverdraaglijk.
Marc had nog nooit 'n vrouw ontmoet, die zo vurig in haar liefdesspel was als Miryam! 't Leek wel op ze vastberaden was om tijdens het liefdesspel àl het àndere úit haar gedachten te verbannen?
Marcus vond maar heel weinig zaken in zijn leven ècht belangrijk: zijn paard, PAVOR, wat 'zinderende spanning' betekende, ÈN de Jòngen, CARTA bijvoorbeeld!
Z'n moeizaam behaalde rang stond óók op díe lijst!
Behalve deze drie zaken was er niet veel méér waaraan hij ècht wáárde hèchtte, behalve de erekroon & z'n eigen korte zwaard, z'n GLADIUS!
HIJ STÒND NIET TÓE DÀT ÏEMAND ÉÉN VAN DÉZE DRÍE ZAKEN LEENDE, BELEDIGDE OF MISBRUIKTE & MIRYAM STOND OP HET PUNT AAN DIE KORTE LIJST VAN KOSTBAARHEDEN TE WORDEN TOEGEVOEGD.
De gedachte aan haar afwezigheid ergerde Marc mateloos, maar inwendig grinnikte hij om z'n eigen tegenstrijdige gevoelens.
Hij was ontstemd, omdat zíj, het Bezìt, zèlf bij hèm vandáán ging: híj zou 'n minder vrijblijvende & minder tijdelijke inniger verbintenis met haar kunnen aangaan?
Veel Romeinen namen een levensgezellin uit de plaatselijke bevolking; de keizer moedigde die praktijken onder de legionairs aan, in de hoop op die manier kundige militairen
als een soort van permanent reserveleger áán het front
te kunnen gaan blijven
legeren............
23 mrt 2020 - bewerkt op 23 mrt 2020
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 01 dec 2023 45840124Tempels, drempels, synagoges, charismatici
- O 30 nov 2023 45838De auteur v/d Tempelrol was niet de enige die
- O 27 nov 2023 45828123 ‘t Was niet te vermijden dat ook details
- O 27 nov 2023 45827122 ‘n Ànder geschilpunt was de vraag of DÉ
- O 27 nov 2023 45826121 Zó’n halve eeuw geleden kwam de jonge Mor
- O 27 nov 2023 45825 Ànderen waren bereid de wapens op te nemen
- O 26 nov 2023 45824 Offers mochten alleen gebracht worden aan dè
- O 26 nov 2023 45823 120 DÀT de VÁDER van één van de twee Pan~
- O 26 nov 2023 45822 Zo kon ‘t gebeuren dat Julia Severa, een ozo
- O 25 nov 2023 45821 Kortom, i/d praktijk namen de Joden dus zo-
- O 25 nov 2023 45820 Rassen, geesten, spoken, duivels & heiligen?
- O 23 nov 2023 45819 Was HÈT Woord als Middelaar tussen God en de
- O 23 nov 2023 45818118’t Wóórd was dááròm, zoals de Joodse wijs-
- O 23 nov 2023 45817117Alle Joden erkenden namelijk verschillende
- O 23 nov 2023 45816116 Beschouwden andere Joden Theodotos & Pto-