38205/84 ‘Nou, veel goeds heeft het me niet ~~~~~

OPGELEVERD,’
zei hij. ‘Germanicus werd naar het Oosten gestuurd om daar oorlog te voeren,
terwijl Sejanus in Rome de ene onderscheiding na de andere ontving! Een paar jaar later
stierf Germanicus. Vergiftigd.’ Marcus zweeg even om die woorden goed te laten doordringen.
‘DAAROM,’ hervatte hij, ‘BLIJF IK HIER OM MIJN PLICHTEN TE VERVULLEN!’ Marc gooide z’n dòlk
naar een stuk hout op de grond. De punt van de dòlk bleef steken in een kleine verkleurde plek in het hout. ‘En de jongen?’ vroeg Felix. ‘U weet dus ook al dat die twee verhalen bij elkaar horen?’ vroeg Marcus, zichtbaar opgelucht. ‘GOED, DAN ZAL IK U DE REST OOK VERTELLEN: ik ben half Brits.
Mijn moeder was een prinses van de Catuvellani. Na Idistaviso werd mij een deel van de buit uit het kampement van de Cherusken aangeboden.’ Hij haalde z’n schouders op. ‘DAAR VOND IK CARTA...
hij was pas drie jaar... vastgebonden aan een tentpaal. Hij was tijdens ‘n Gallische inval in Brittannia gevangengenomen & aan de Cherusken verkocht. Hij deed me een beetje denken aan...’
ZO WAS HET WEL WEER GENOEG VOOR VANDAAG! MEER WILDE HIJ NU NIET KWIJT.
‘Ik heb hèm als mijn aandeel in de buit méégenomen,’ besloot Marcus.
SINDSDIEN IS HIJ ALTÍJD
BIJ MIJ IN DE BUURT.
EN NÚ is het voor òns
de hoogste tijd om
te gaan slapen.’

31 mrt 2020 - bewerkt op 03 apr 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende