38364 ´Dat is dus geregeld,´ besloot Miryam ~~~~~~

HET GESPREK! EVA STRAALDE! ´Je zult er geen spijt van krijgen. Barak is ´n eerlijk man. IJverig en...´
´Ja. Goed!´ Miryam raakte zijn stugge hand vluchtig aan met haar vingers. ´Mijn overleden man zou hier bijzonder blij mee zijn geweest!´ BARAK ZAG BLEEK, TOEN HIJ INSTEMMEND KNIKTE! ´Het is al laat,´ ZEI MIRYAM VRIENDELIJK! ´Ik zal de bedienden opdracht geven om de gastverblijven voor jullie in orde te maken! Het heeft geen zin om nog verder te reizen. We hebben nog zoveel te bespreken!´

BIJ DIE WOORDEN SPRONG BARAK OVEREIND. ´Nee! Nee... dank je. Ik... we hebben ´n eindje verderop logies besproken... ik bedoel... we moeten ècht vèrder!´ MIRYAM GLIMLACHTE ALSOF ´T HAAR NIKS DEED! HET ZOU ´N STUK EENVOUDIGER GEWEEST ZIJN ALS HIJ ERIN TOEGESTEMD HAD DE NACHT HÍER DOOR TE BRENGEN? HAAR KANS OM HEM MET DE ANDERE HELFT VAN HAAR OVEREENKOMST TE CONFRONTEREN, LEEK IN ROOK OP TE GAAN? ZE GAF EVA ´N GERUSTSTELLEND KLOPJE OP HAAR ARM. ´Als jullie moeten gaan, dan... maar jullie zijn van harte welkom! En probeer op de terugreis even op bezoek te komen.´ ZE KNIPOOGDE NAAR DE DOCHTERS. ´Goed, de tafel staat voor jullie gedekt. Díe kant op!´

ZE WEES NAAR DE DEUR VAN DE EETKAMER, WAAR ´N FEESTMAAL GEREED STOND. ´Toe maar! Ga je maar opfrissen. Dan neem ik je man even van je over. Ik wil hem laten zien wat er uit Paras aangekomen is. En het contract, natuurlijk! Het ligt klaar om ondertekend te worden!´ EVA & HAAR DOCHTERS, DIE GEEN IDEE HADDEN VAN MIRYAMS EIGEN MOTIEVEN, WAREN TÉ DÀNKBAAR VOOR WOORDEN! MIRYAM WIST DAT BARAKS VROUW, NET ALS ALLE ANDEREN, HAAR ´N HÓER GENOEMD HAD. MAAR OP DIT MOMENT WAS ZE BEREID HAAR GELIEFDE NU VOOR ´N PAAR PERZISCHE KROKUSBOLLEN MÈT HÁÁR DE TUIN IN TE LATEN GAAN! ZE GINGEN AAN TAFEL! DAT ZOU HAAR BREDE ACHTERSTE NÒG WAT BRÉDER MAKEN!

MIRYAM & BARAK BLEVEN ALLEEN ACHTER! MIRYAM PAKTE BARAKS ARM BEET! HIJ TROK ´M TERUG? ZIJ GLIMLACHTE VEELBETEKENEND NAAR HEM, ALSOF ZE WILDE ZEGGEN:
´Ìk zal je geen kwaad doen.´ HUMEURIG KNIKTE HIJ EN LIEP GEDWEE ACHTER HAAR AAN NAAR DE SCHUUR. DE STALKNECHT SPRONG MET ´N STRAK GEZICHT IN DE HOUDING & ONTSLOOT DE DEUR.

MIRYAM STUURDE HEM WEG. ZIJN VERWEERDE GEZICHT VERTROK IN ´N BEDENKELIJKE FRONS, TERWIJL HIJ DEED WAT ZE HEM VROEG! DE OUDE MAN HAD WEL EEN IDEE WAT BARAK BAR CHALFI TE WACHTEN STOND. MIRYAM LIEP VOOROP. BARAK AARZELDE. ´T WAS DONKER IN DE SCHUUR. ZE VOELDE ´N WARME GLOED DOOR ZICH HEEN STROMEN, NU NET ALS TIEN JAAR GELEDEN, NU ZE WEER ALLEEN WAREN. ´Híer!´ ZE LIEP NAAR DE KISTEN MET KROKUSBOLLEN. HIJ BLEEF ONBEWEEGLIJK STAAN. ´Wàt wìl je van me?´ VROEG HIJ NOG.