38392161 De Joodse Feestdagen in Yeroesjalayiem

HADDEN NIET BEPAALD IN HET TEKEN GESTAAN VAN DE VERERING VAN DE HEBREEUWSE GOD, MAAR VEEL MEER MET POLITIEK, WAS MARCUS´ CONCLUSIE! De week van ´t Pesach was alweer voorbij en het was toch nog gelukt om de vrede te blijven handhaven? Meer viel er momenteel nu niet bepaald te verwachten? Zo dacht Marc er althans over! De keizerlijke waardigheid was aangetast, maar de keizerlijke macht had niet ècht gevaar gelopen.

Iedereen wist dat Pilatus in Caesarea ´n bloed-bad hàd kùnnen áánrichten, evenals Marcus dat op de Tempelberg had kunnen doen. Maar het was niet gebeurd, en de Joodse Leiders haalden weer eens opgelucht adem?

Soms had het meer effect je vuist te ballen dan ermee te slaan! De Hogepriester, Qayafa, maakte zich absoluut niet druk om het leven van z´n landgenoten. Hij zag mannen als Bar Abba, Yochanan de Doper & Yehosjoea van Natseret als oproer-kraaiers en híj zou er geen moeite mee hebben gehad als zíj gearresteerd werden & geëxecuteerd? Daar was Marc van overtuigd! Er werden besprekingen gevoerd tussen de burgerlijke overheid en de gods-dienstige leiders over het handhaven van de vrede...

De opgeblazen hogepriester woonde elke bijeenkomst bij; bij elke vergadering over rebellen en onlusten kwam Qayafa wéér met zijn favoriete uitspraak voor de dag: ¨BÉTER DÀT ÉÉN MÀN STÈRFT DÀN DÀT HÈT HÉLE VÒLK LÍJDT!¨ Met deze keiharde uitspraak suste hij zijn geweten, telkens als er weer eens ergens ´n Opstandige Jóód overgeleverd werd aan de Romeinse rechtspraak om gestraft te worden?

Als Róme wèl àlle demonstranten afgeslacht zou hebben, zou er een Òpstand zijn uitgebroken!

En dàt zou tevens het definitieve einde betekend hebben van de hoge positie van Qayafa?!

Deze hogepriester zag líever dat er met gerechtelijke moord selectief omgesprongen werd.

Zijn standpunt bleek uiterst effectief: offer ´n paar Joden òp òm ´t Gehéél te sparen.

Dóór zó àf èn tóe ´n vóórbeeld te stèllen & ´n handjevol Joden te kruisigen, bléék ´t dus wel degelijk goed mógelijk òm óók dìt opgewonden volkje ònder de dúim te hóuden!? Maar Marc had op dit moment andere zaken aan z´n hoofd. Er was iets wat hèm op dit moment véél méér zòrgen baarde! Hij had tegen Pilatus gelógen & POPI zou dàt inmiddels óók wel wéten? Marc had de gouverneur ervan overtuigd toegeeflijk te zijn met betrekking tot de vaandels & de medaillons.

Hij had bewéérd dat de Keizer nu óók wel geëerd zou worden àls zíjn bééltenis àlléén ìn de Antoniaburcht zou hangen, op ´t ¨Romeins grondgebied¨, inplaats van búiten de Bùrcht? Maar daarmee was HÈT probleem níet òpgelost, ìntégendeel!