BEGAF DE DEUR HET! ‘T SLOT VLOOG DOOR DE KAMER
& MISTE HAAR HOOFD OP ‘N HAAR NA? DAAR STOND HIJ MET
GEBALDE VUISTEN I/D DEUROPENING. ZE HÍEF HAAR GEZICHT
NAAR HEM OP. ‘Àlle góden nog aan toe!’ hijgde hij. ‘Miryam! Wàt
HÈBBEN ze met jóu gedáán?’ Tavita stond met ’n lamp achter hem
i/d gang. Marcus nam de lamp over v/d oude vrouw & liep naar de
plek waar Miryam i/d às zàt! Hij staarde haar aan, z’n gezìcht totaal
verwrongen van woede, z’n ogen gróót van verbijstering! Inderdaad,
zo fluisterden de stemmen in haar hoofd, hij zou haar vermoorden,
omdat ze 'n hóer was! Één háál met z’n zwaard zou voldoende zijn!
Dàn wàs àlles voorbij?! Ze boog haar hoofd & trok aan de kraag van
haar gewaad om haar hals te verbergen.
Behoedzaam zette hij nu de
lamp op de tafel waar de brief lag van El’azar. Hij pakte ‘t perkament,
las de woorden & vloekte. Toen hield hij de hoek van de rol i/d vlam &
brandde bijna z’n vingers, voordat hij de brief liet vallen! “HOE LÀNG
ZÌT ZE HIER AL ZÓ?” vroeg hij aan Tavita . Met trillende stem zei de
oude vrouw nu: ‘Al sinds het begin van ‘t Pesach, mijn heer. En ‘t féést
ìs inmiddels al twee dagen voorbij!’ MARCUS GROMDE. Hij liep naar
Miryam toe & bleef naast haar staan. Hij stak zijn hand uit & streelde
haar verwarde haar. ZIE JE WEL, NÚ ZOU HIJ HAAR SLAAN, ZÓ
JAMMERDEN DE STEMMEN. ‘Miryam,’ vroeg hij smekend. Knielde
naast haar néér, legde ‘n vinger onder haar kìn & tilde haar hoofd òp.