38426181 alle tranen waren vergoten~~~~~~~~~~~~~~~
O
MIRYAM ZAT OP HET ZAND AAN DE WATERKANT, MET HAAR ARMEN OM HAAR KNIEËN GESLAGEN. DE UREN VERSTREKEN. DE STEKENDE ZON BRANDDE OP HAAR HUID EN DE OUDE TAVITA KWAM NAAR BUITEN EN SMEEKTE HAAR OM TE LUISTEREN EN NAAR BINNEN TE KOMEN! ´BEN JE ALWEER IN DE ROUW? EN DÌT KEER UIT LIEFDE? JIJ BENT ECHT NIET DE ENIGE VROUW DIE EEN TIJDJE AFSCHEID NEMEN MÓET VAN HAAR GELIEFDE! JE GOEDE MEESTER... JOUW DUIF... MARCUS LONGINUS KOMT HEUS WEL BIJ JOU TERUG! ALSJEBLIEFT, MIRYAM!´ De stem van de oude vrouw leek vèr wèg, alsof ze aan de overkant van het Méér stond~~
´Kom bìnnen! Je verbrandt helemaal!´ Dáár làg het Hàrpmeer van Galilea, Kinnereth, zó vlàk als een laken van gesmolten lood! Het allerliefst nog had zij haar zakken met stenen gevuld, was ze zo ´t méér ingelopen & had ze ´t water in haar longen laten lopen, zodat ze naar de bodem zou worden getrokken.
Àls Marcus terugkwam... zou zíj er níet meer zíjn. Tavita zou hèm vertellen dat Miryam op ´n nàcht ìn het Meer van Galilea, de Zee van Tiberias, ´t Harpmeer, verdwénen wàs. Wááròm hàd zij hèm vertèld dat ze zwànger was? Ze hàd kùnnen wéten dàt híj nooit zou gelóven dat het kind onder haar hart van hèm was.
Als ze dood was, zou hij dan spijt hebben dat hij zó meedógenlóós àfscheid van haar genomen hàd...?
Ze was bijna gaan geloven dat Màrcus háár rèdder was. Maar nu vroeg ze zich àf of hij alleen maar bij haar was gebleven om zijn honger te stillen. Met één gedachte klèmde ze zich nog vast aan het leven...
Misschien kreeg ze wel een miskraam. En als dàt níet gebeurde? Marcus had beloofd dat hij haar zou doorsteken als hij weer terugkwam! Als ze hem niet kòn overtuigen van haar trouw, zou híj háár doden & zou ze ´n welkome dóód stèrven. Op dàt moment arriveerde Yochannah. Miryam hoorde haar op het balkom met Tavita praten. ¨HEEFT HÍJ HÁÁR VERLÁTEN? ZÓMAAR? WÀT EEN SCHÒFT!¨
De golven klotsten over & om Miryams enkels. Ze legde haar hoofd op haar knieën. Yochanna´s verontwaardiging was als balsem op haar gewonde zíel! ´t Hóge stèmmetje v/d kleine Boaz riep haar: ´Tante MIRYAM! We zíjn er!
Màg ìk gaan zwèmmen?´~~~~~
Asih, man, 79 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende