38429183 het was niet de bedoeling dat Marcus~~~~~

ZOU ASSISTEREN BIJ DE AANHOUDING. HET WAS ALLEEN ZIJN TAAK OM ALS EEN WAARNEMER HERODES’ mannen te vergezellen! Hij had geen gezag & geen officiële status, maar hij besefte dat hij zou dienen als het schìld vàn de DÓPER?! Hij besefte heel goed dat dit opnieuw ‘n taak was die hèm in de problemen kòn brengen. Als hij zich bemoeide met Herodes’ mannen, zou deze viervorst zich later tegenover Pilatus over hèm kunnen beklagen. Als hij zich niet naar behoren van deze opdracht kwijten zou en toeliet dat Yochanan werd vermoord, zou hij zich ook moeten verantwoorden!!!
Vara wachtte er gewoon op DÀT Marc ‘n fout maakte. Marcus staarde naar het plafond. Winnen was al- weer uitgesloten? Misschien was het motto van de gladiatoren zó gèk nog niet: Je moet in dìt leven alle kansen aangrijpen om te krijgen wàt je HÈBBEN wìlt en vervolgens als een hèld sterven? De rest is ònbelangrijk! ‘KÒM òp,’ zei hij kortaf tegen Carta. ‘Pak mijn spullen bij elkaar. Vanavond vertrekken we.’ Ondertussen was ‘t elders ook al later geworden. De golven klotsten in een ononderbroken ritme op ‘t Harpstrand, terwijl de nachtvogels in de tuin hun stem lieten horen. De slaapkamer baadde in ‘t zachte lìcht van drie kaarsen. Miryam & Yochannah lagen op de kussens zachtjes te praten. De kleine Boaz lag op de vensterbank te slapen. Wàt ìs hij líef, dacht Miryam, terwijl ze naar het slapende kind keek. Wat wàs Yochannah bevoorrecht met zó’n Kìnd! Miryam lag met haar hoofd in Yochanna’s schoot. Al pratende streelde Yochannah haar haar. De vrouwen hadden twee karaffen wijn leeggedronken en ze voelden zich doezelig, maar hadden nog geen zin om naar bed te gaan. ‘Ik heb vaak gedroomd dat ik 'n dochtertje had.’ Miryam pakte Yochanna’s hand & drukte die tegen haar wang. ‘Iemand die ik in mijn armen kon houden, zoals ik zèlf omàrmd had willen worden, nadat mijn moeder... na haar dood.’ ‘Ik kan Boaz alleen maar in mijn armen houden als hij slaapt. Zolang hij wakker is, zit hij geen seconde stil,’ zei Yochannah. ‘Zelfs dàn! Ik zou mijn kind in slaap willen wiegen & kunnen zeggen: Dìt ìs míjn Kìnd. Een deel van míj!’ De twee vrouwen keken vol tederheid naar Boaz.........
30 apr 2020 - bewerkt op 06 mei 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende