38544209 Marcus begreep wel waarom de kreupelen en
BLINDE BÉDELAARS
ALLERLEI RONDTREKKENDE PREDIKERS OPZOCHTEN.
SOMS WAREN ZE ONNOZEL GENOEG OM OP ‘N WONDER TE BLIJVEN HOPEN,
MAAR MEESTAL HOOPTEN ZE ZO GEWOON MEDELIJDEN OP TE WEKKEN BIJ DE MENIGTE
& DUS MÉÉR & GROTER AALMOEZEN TE KÙNNEN ONTVANGEN?!
Maar dìt!
Wàt bezielde die vader
om de Grote Schande van zijn gezin zó ópenlijk MÈT zich méé te blijven dragen?!
Als déze rebbe Yesjoea ook maar 'n greintje medelijden had met dit gezin, dan zou hij
de man ‘n plek wijzen waar hij zo’n kind kon verlaten of verdrinken
zodat ze zonder die schande verder konden leven!?
De tweeling was zo te zien ook al volkomen uitgeput van het lopen...
De meisjes liepen áán weerskanten van hun dodelijk vermoeide moeder,
keken even nieuwsgierig om zich heen en sloegen vervolgens hun ogen weer neer.
Marcus begreep ze de medelijdende blikken van de andere mensen voelden prikken!?
Waarschijnlijk gingen ze de laatste 2 jaar van hun jonge leven al diep gebukt
onder de onbeschaamde opmerkingen van de mensen om hen heen?!
Hoelang hàd dìt gezin nu al zó rondgelopen
om deze afgelegen plek te kunnen bereiken?
Wie is er zó wrééd geweest òm hèn vàlse hóóp te bieden?
Dit geval was zó vréselijk tragisch, dat de hoop op ‘n
goede afloop allang vervlogen móest zíjn!
Waaròm wáren hùn verwàchtingen dan opnieuw zó hooggespannen?
De vader liep de heuvel af met maar één dóel voor ogen.
Marc kende die uitdrukking.
Híj had díe blìk gezien in de ogen van dodelijk gewonde soldaten,
die met de dood voor ogen, en met eenzèlfde blik hùn verbrijzelde ledematen
over de grond hadden gesleept, vastberaden om nog één vóetje verder
te komen, òm nog één kéér adem te halen.
Voor Mor is dat Biafra, Sahel, de HA/SS-mannen:
woensdagmiddag 13 december 1944 in Drie &
op de Groevenbeekse hei, Henkie Drost, kamp
Erika, kamp Vledder, Israël, Petra, Elji, Ma’an,
Daraâ, Rabbat Ammon: oorlogen, ziekten,
epidemieën, rampen, infecties, onder-,
tussen- & bovenwerelden
& hun illusies
.....
ALLERLEI RONDTREKKENDE PREDIKERS OPZOCHTEN.
SOMS WAREN ZE ONNOZEL GENOEG OM OP ‘N WONDER TE BLIJVEN HOPEN,
MAAR MEESTAL HOOPTEN ZE ZO GEWOON MEDELIJDEN OP TE WEKKEN BIJ DE MENIGTE
& DUS MÉÉR & GROTER AALMOEZEN TE KÙNNEN ONTVANGEN?!
Maar dìt!
Wàt bezielde die vader
om de Grote Schande van zijn gezin zó ópenlijk MÈT zich méé te blijven dragen?!
Als déze rebbe Yesjoea ook maar 'n greintje medelijden had met dit gezin, dan zou hij
de man ‘n plek wijzen waar hij zo’n kind kon verlaten of verdrinken
zodat ze zonder die schande verder konden leven!?
De tweeling was zo te zien ook al volkomen uitgeput van het lopen...
De meisjes liepen áán weerskanten van hun dodelijk vermoeide moeder,
keken even nieuwsgierig om zich heen en sloegen vervolgens hun ogen weer neer.
Marcus begreep ze de medelijdende blikken van de andere mensen voelden prikken!?
Waarschijnlijk gingen ze de laatste 2 jaar van hun jonge leven al diep gebukt
onder de onbeschaamde opmerkingen van de mensen om hen heen?!
Hoelang hàd dìt gezin nu al zó rondgelopen
om deze afgelegen plek te kunnen bereiken?
Wie is er zó wrééd geweest òm hèn vàlse hóóp te bieden?
Dit geval was zó vréselijk tragisch, dat de hoop op ‘n
goede afloop allang vervlogen móest zíjn!
Waaròm wáren hùn verwàchtingen dan opnieuw zó hooggespannen?
De vader liep de heuvel af met maar één dóel voor ogen.
Marc kende die uitdrukking.
Híj had díe blìk gezien in de ogen van dodelijk gewonde soldaten,
die met de dood voor ogen, en met eenzèlfde blik hùn verbrijzelde ledematen
over de grond hadden gesleept, vastberaden om nog één vóetje verder
te komen, òm nog één kéér adem te halen.
Voor Mor is dat Biafra, Sahel, de HA/SS-mannen:
woensdagmiddag 13 december 1944 in Drie &
op de Groevenbeekse hei, Henkie Drost, kamp
Erika, kamp Vledder, Israël, Petra, Elji, Ma’an,
Daraâ, Rabbat Ammon: oorlogen, ziekten,
epidemieën, rampen, infecties, onder-,
tussen- & bovenwerelden
& hun illusies
.....
08 mei 2020 - bewerkt op 11 mei 2020
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 03 okt 2023 45299 Na ‘n discussie van enkele uren presenteerde
- O 03 okt 2023 45298 Als auteur en journalist is PETLJOERA op DÀT
- O 03 okt 2023 45297 Toen AR door de commissie ondervraagd werd,
- O 02 okt 2023 45296 Haast net zo tragikomisch is in Amerika
- O 02 okt 2023 45295 De Russische revolutie van februari 1917 (te
- O 02 okt 2023 45294 Vèrder werden de hevigste en meest bloedige
- O 01 okt 2023 45293 De Grote Oorlog & de Onafhankelijkheid in de
- O 01 okt 2023 45291 Amper ‘n eeuw geleden vormden Oekraïners het
- O 30 sep 2023 45287 Alles is in evolutie nu steeds weer sneller?
- O 30 sep 2023 45286 Ontdekkingsreizigers behandelen biologische
- O 29 sep 2023 45285 Terùg dus maar weer naar Raspoetins & Oenen?
- O 29 sep 2023 45284 Veelomvattende vragen vereisen bredere bases
- O 29 sep 2023 45283 Volgens Sommigen Is Ut Verbinden Van Gelóóf
- O 29 sep 2023 45282 ‘t Boeiendst aan ouder worden is herinneren?
- O 29 sep 2023 45281 In 1898 publiceert MG te LVIV ‘t eerste deel