DE MENIGTE WEEK UITEEN OM HEN TE LATEN PASSEREN! ZE STAKEN GEEN HELPENDE HAND TOE, MAAR DEINSDEN ACHTERUIT, ALSOF ZE MELAATS WAREN? Marcus wìlde wel eens zien hóe Yehosjoea op Déze Klùcht zóu reagéren? Verbijsterd zàg Híj wàt er gebeurde. De leraar was al overeind gekomen en liep snel naar de man en zijn zielige vrachtje tóe! Yesjoe ving de man òp. Hij nam de kleuter van de vader over en zakte samen met hem op z’n knieën. Hun hoofden raakten elkaar, terwijl ze zich zo over het kind bogen. Tenslotte liet de vader z’n zoontje lòs & viel achterover. Hij was volkomen uitgeput...
Híj had zijn missie volbracht en mocht nu eindelijk toegeven aan zijn vermoeidheid. De menigte keek nu ademloos toe. ‘t Was zó stìl dat Marc het water kon hóren kabbelen. Hij hoorde Carta’s adem in zijn keel stòkken. De spieren van Yesjoea’s hals waren strak gespannen, alsof hij de pijn van het kind in zijn eigen lichaam voelde! Wàt gebéurde er? Hóe zóu dìt àflopen? ‘t Leek wèl alsòf de tíjd stìlstònd. Géén Ènkele Bewéging, géén gelúid verstoorde de concentratie. Toen leek de spanning enigszins te wijken: Yesjoea híef heel even zijn hóófd òp.
Z’n schouders ontspanden zich zichtbaar.
Aan het gezicht van de moeder zag Marc dat er iets buitengewoons gebeurd moest zijn?
Haar aanvankelijk zo màtte gezichtsuitdrukking veranderde eerst
in ‘n blik van verbijstering & vervolgens van onbeschrijflijke vreugde!
YESJ ging staan.
De beentjes van de kleuter hingen over z’n arm...
maar ze waren recht in plaats van verwrongen! Even dacht Marc dat ‘t kìnd dóód was.
Maar toen hoorde hij ‘n iel stemmetje boven het kabbelend water & de ingehouden adem úit:
‘Dòrst, Mama. Dorst.’
Overal op de Oever stegen kreten van verwondering op:
de moeder snelde naar haar kind toe & griste het uit de armen van Yesjoea.
Voor Mor kwam die verbazing na Mandelbaum, Oude Stad, Yericho,
Amman, Petra/Elji, Ma’an, Aqaba, Beirut, Istanbul & Israël again...
Hoe binnen korte tijd ‘al het oude verandert in het nieuwe’:
Florian, Elja Masayo, Italië, Hellas, Holy Lànd & de wereldgeschienis
van minstens vijf millennia; assur, bavel, chaldea,
de volksverhuizingen, migraties ... van buiten
naar binnen ÈN omgekeerd ......
evolutie als ‘dagelijks brood’ ...
drómen, visioenen,
wonderen?