38645Yesj260Het Was Al Middag, toen Marc & Choesas
UITEINDELIJK KANA BINNENSTROMPELDEN. HUN BEIDER PAARDEN WAREN KREUPEL. PAVOR HAD MAAR ÉÉN HÓEF BEZEERD AAN DE STENEN EN ZOU BINNEN AFZIENBARE TIJD WEER HERSTELD ZIJN. MAAR CHOESAS´ RIJDIER HAD ZIJN ACHILLESPEES GESCHEURD EN ZOU DÀT BEEN WAARSCHIJNLIJK DE REST VAN ZIJN LEVEN WEL MOETEN BLIJVEN ONTZIEN. MARC DURFDE ER NIET AN TE DENKEN HÓE DE RENTMEESTER DÀT AAN DE OPVLIEGENDE HERODES ANTIPAS MOEST UITLEGGEN! De laatste twee mijl hadden ze lopend afgelegd, terwijl ze hun paarden aan de leidsels meevoerden. Het tempo was inmiddels zo laag, dat ze zelfs kruipend Kana nog sneller bereikt zouden hebben. Behalve ´n gevoel van zinloosheid voelde Marcus zich ook schuldig, omdat hij de zaak alleen nog maar verergerd had? Zèlfs àls ze die leraar vònden, deze rav Yesjoea van Natseret, wàt moesten ze hem dan vrágen? Mijn heer, wilt u alstublieft een stervend kind genezen? En waar is de jongen? Eh, meer dan ´n nacht rijden hier vandaan, maar wilt u toch alsublieft meekomen met ons? Dan bent u waarschijnlijk net op tijd om bij een heel nietig lijkje wat troostende woorden te spreken.
Met èlke knarsende, modderige stap werd de zaak nog belachelijker! Marc wreef over de stoppels op z´n wangen. Hij knipperde met zijn ogen & wreef in z´n slaperige ogen. Choesas bleef onvermoeibaar de pas erin houden, terwijl hij met zijn ene been trok, net als zijn paard! Marcus kon het niet over zijn hart verkrijgen om ook maar iets negatiefs te zeggen, níet nu ze er bíjna wáren. ´n Eindje verderop was iets aan de hand. Marc herkende de plèk. Het was het rotsachtige stuk grond van Miryam. Op een heuveltje midden in het veld had zich een groep menschen verzameld. Op ´n rotsblok bovenop dat heuveltje zàt de slanke man met de donkere ogen, die Marcus herkende als Yesjoea van Natseret. Overal òm hem heen zaten mensen aandachtig te luisteren ~ minstens 500, misschien wel méér? Marcus wees Choesas op de rabbijn. ´Dáár ìs hij,´ zei hij. Choesas keek & knikte, maar verroerde zich niet. Marc wist wat z´n vriend dàcht. Déze man zag er níet úit als ´n beroemd genézer of ´n machtig tovenaar. Choesas fronste
z´n voorhoofd & beet op z´n lip. Marc begreep dat hij ernstig nadacht & probeerde tot de juiste beslissing te komen. De rentmeester stond van uitputting te wankelen op zijn benen. Hij legde ´n hand op Marcus´ schouder om in evenwicht te blijven...
Asih, man, 79 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
-
O
06 jan 2024
4599699 Zo waren er ook vieringen die maar éénmaal
-
O
06 jan 2024
4599598 Shabbat- & Feestdagen: waarom we leven....
-
O
03 jan 2024
45983 Spèl en Vermaak: behalve de vrije avonden
-
O
03 jan 2024
4598297 Wie hem nu wel of niet verwekte ook Yèsjoe
-
O
03 jan 2024
45981 Kortom: vòl, drùk, keihard gelukkig Léven...
-
O
03 jan 2024
4598094 Als de mannen of oudere jongens op ‘t Veld
-
O
02 jan 2024
45979Als ‘n deur al gesloten werd dan deed men dat
-
O
02 jan 2024
45978 Húis, Tuin, Keuken, Kleren, Sport, Spelgenot
-
O
02 jan 2024
4597793 Waarschijnlijk noemde de vrouw haar man
-
O
02 jan 2024
45976 De Galileaërs Spraken een Aramees dialect
-
O
02 jan 2024
45975 Hoogst Merkwaardige Migranten Van Her & Der?
-
O
01 jan 2024
45974/75/91/92 Gewoon een kwestie van dorpsleven
-
O
01 jan 2024
45973 Toen Herodes in Jericho stierf, vlg. Josefus
-
O
01 jan 2024
45972/89 Herodes, bang dat zijn einde dat naderde
-
O
01 jan 2024
45971 Slimme Vos Herodes, Inmiddels Midden Zestig
vorige
volgende