38677DC12/16 EerstGebeurdeErNiets. ’tLeekEropDatDe

VREEMDELING BEVROREN BLEEF, MAAR IK DEED GEEN POGING OM ‘M MET M’N EIGEN LICHAAM TE VERWARMEN. Als dit de bezoeker was die ik verwachtte, was dat ook niet nodig. Maar ik kwam hem ‘n beetje tegemoet door ‘m bij z’n naam te roepen. “YESJOE, WORD WAKKER!” De meeste
mensen reageren als je hun naam zegt. Sommigen komen zelfs terug uit de schaduw van de dood. Maar hij bewoog, eerst nauwelijks zichtbaar, maar genoeg om wat sneeuw van z’n bevroren haar te schudden.
Hij ontdooide niet. Mensen zijn geen karpers die de hele winter in het ijs gevangenzitten en pas weer tot leven komen als de meren in de lente ontdooien. De vreemdeling had zichzelf met geesteskracht in een toestand van volkomen stilte gebracht & hij bracht zich nu met dezelfde kracht weer terug. Als de jongen dìt gezien had, zou hij ervan overtuigd zijn geweest dat ik zwarte magie had bedreven. YESJOE tilde z’n hoofd òp en staarde me wezenloos aan. Hij was nog niet helemaal terug in de wereld. Langzaam maar zeker kwàm ÌK in beeld. “WIE BÈN JE?” vroeg hij. ‘Dat doet er niet toe,’ antwoordde ik. Ik probeerde ‘m overeind te helpen krijgen, maar Yesj verzette zich. “IK KWAM HIER SLECHTS OM EEN BEPAALDE MAN TE ZIEN. LAAT ME MET RUST ALS JIJ DIE MAN NIET BENT.” Hij was pezig & sterk, zelfs na zo’n uitputtende tocht. Zijn weerstand duwde me terug. {17} Yesj vroeg niet naar z’n paard. Hij sprak plat Grieks, ‘t soort dat men gebruikt op de markten in ‘t westen v/h Ríjk. Hij had ‘t vast onderweg ergens op-gepikt. Ik kende ‘n paar woorden die ik geleerd had v/d handelaren toen ik zo oud was als de vreemde-ling nú, ‘n jaar of 25? ‘DOE NIET ZO KOPPIG,’ zei ik. ‘IK BEN HIER GEKOMEN OM JE VERDER UIT TE GRAVEN! WIE ANDERS ZOU ZICH BEZIGHOUDEN MET ‘N GEWONE BERG SNEEUW?’ Yesjoea
bleef op z’n hoede: “HOE WÉÉT JE MIJN NÁÁM?” ‘Je vraag beantwoordt zichzèlf,’ zei ik. ‘De júiste man kènt je naam zònder ernaar te vragen.’ Nu glimlachte Yesj & samen probeerden we z’n koude & stramme knieën te buigen. Hij stond wankel op & viel meteen tegen mijn schouder. “Even wachten,’ zei hij.
01 jun 2020 - bewerkt op 03 jun 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende