38681Yesj272Er was intussen zoveel tijd verstreken

DAT MIRYAM WAS GAAN TWIJFELEN
ÒF ER VERBÀND BESTÒND TUSSEN DE NACHTELIJKE RIT VAN MARC
& CHOESAS ÈN BO’S HERSTEL!?
Ze had erover nagedacht & besloten
dat de jongen gewoon ‘n crisis doorgemaakt had?!
Hij had ‘t overleefd, & Íederéén wàs áángenaam verràst!
Dùs géén wònder, géén tóverkùnsten, maar doodgewoon ‘n gunstige wènding v/h Lòt?
“NATSERET?”
Miryam fronste haar voorhoofd~~~
“ER IS NIET EENS ‘N BEHOORLIJK ÒNDERKOMEN TE VINDEN IN NATSERET!
DÀN MÓETEN WE ONDER DE STERRENHEMEL SLAPEN!”
Bo klapte alvast in z’n handjes & sprong opgetogen op & neer bij ‘t vooruitzicht òm búiten ònder de sterrenhemel te mogen slápen! Yochannah liet de sluier vallen. Haar gezicht straalde van blijdschap! ALSOF ZE VERLIEFD IS, dacht Miryam. ‘IK WIL HÈM NAAR BEHOREN BEDANKEN!’ YOCHANNAH HAD EEN EZEL BIJ ZICH, BELADEN MET HAAR GESCHENKEN VOOR HÈM! ’IK WIL HÈM BOAZ LATEN ZIEN! HÈM VERTELLEN HÓE DÀNKBAAR IK HÈM BEN DAT IK BOAZ TERUGGEKREGEN HEB!’ Op dat moment begreep Miryam al met al dat Channah zo nu hoe dan ook naar Natseret ging, met of zonder Miryam. “Stèl dat die goede rabbi niets te maken heeft met Bo’s herstel?” vroeg Miryam, waarmee ze eindelijk háár Éigen Twíjfels v/d laatste tijd verwoordde. Yochannah keek haar vragend aan. ‘DÀT MÉÉN JE NIET!’ “O, jawel! STÈL?” ’BO LAG OP STERVEN!’ “Wat hebben Herodes’ mannen over hem te zeggen?” ‘DÀT HIJ... BEPAALDE KRACHTEN BEZIT!’ DE STEMMEN IN MIRYAMS HOOFD SCHREEUWDEN NÚ DE ENE BESCHULDIGING NA DE ANDERE! Tévéél òm òp te noemen! “MISSCHIEN ZIJN HET GÉÉN GÓEDE KRACHTEN.” ‘Níet góed?’ Ze legde beschermend een arm om Bo’s schouders. ‘HIJ HEEFT ZÓ TOCH IMMERS HET LÉVEN VAN MIJN ÉIGEN ZÓÓN GERÈD! HÓE KÀN DÀT NU SLÈCHT ZIJN?’
02 jun 2020 - bewerkt op 04 jun 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende