38709Gaia65 Onze baby’s moeten langer i/d buik v/d
MOEDER
MEEGEDRAGEN WORDEN
EN HEBBEN OOK NÁ DE GEBOORTE
MEER AANDACHT NODIG DAN MENSAPEN,
EN DAT OVER EEN LANGERE PERIODE! Tòch is de tijd
die twee geboorten van elkaar scheidt bij mènschen
korter dan bij mensapen...
Mensen kunnen èlk jaar een kind baren,
ook al is het gebruikelijker om daar wèl ‘n pauze
van twee tot vier jaar tussen te nemen? Chimpansees daarentegen baren
met ‘n interval van 5 jaar!
Alleen al dit verschil houdt in
dat menselijke populaties snèller kùnnen groeien, ònze groepen gróter
& complexer kunnen worden èn onze cultuur zich
sneller kan ontwikkelen...
De enige reden waarom
een menselijke moeder op méér dan één behoeftig kind tegelijk kan passen,
is het bestaan van een cultuur van voedseldeling &
andere sociale ondersteuning...
In gemeenschappen van jagers-verzamelaars
kan ’n moeder erop rekenen dat anderen haar zullen voeden terwijl ze een pasgeborene verzorgt, of op haar kindje zullen passen terwijl ze voedsel gaat zoeken! Ànders dàn ápenmoeders, die hun kind slechts zelden neerzetten, passen menselijke moeders
niet alleen maar op hun eigen kinderen?!
Baby’s die geboren worden bij de Efé ~
‘n groep nomaden in Centraal-Afrika ~ worden in hun eerste paar levensdagen door gemiddeld 14 verschillende mensen verzorgd ~ dit ‘gedeelde ouderschap’ begint bij de naaste familie, zoals vaders, oudere broers & zussen, tantes & grootmoeders, inclusief de schoonfamilie! ‘n Wellicht uniek aspect van mensengroepen is dat ze leden v/d schoonfamilie
als verwanten erkennen.
Deze uiterst belangrijke uitbreiding
van ons sociale netwerk is niet alleen van groot nut bij de zorg voor kinderen,
maar vergroot ook onze mogelijkheden om cultureel te leren, zodat kennis & vaardigheden
binnen de groep vrijer kunnen stromen; omdat niet alleen de schoonfamilie
maar ook de familie daarvan nu voor partnerkeuze beschikbaar komt,
vergroot dit dus bóvendien de genenpoel waarbinnen seksuele
partners gezocht kunnen worden.
Dat laatste helpt
bij het voorkomen van inteelt,
& levert ‘n kind ook ondersteuning en materiële hulp op, bijvoorbeeld in de vorm
van ‘n leerlingschap tijdens
de adolescentie.
‘t Is ook lonend
voor de leden v/d schoonfamilie,
die hoewel ze genetisch niet aan het kind verwant zijn,
wèl een gedeeld belang hebben bij ‘t overleven van
de volgende generatie: samenwerking
is cruciaal voor ‘t overleven
van onze soort
i/d volgende
generaties.
Asih, man, 79 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende