38728GC71 Laten We Dus Nog Maar Even Terugkeren~~~


NAAR DE OERKNAL?

ALLES IN HET HEELAL
IS SINDSDIEN NOG STEEDS
UIT ELKAAR AAN HET SPATTEN
IN EEN CHAOTISCHE WANORDE, EN OM ORDE TE SCHEPPEN
IN DIE CHAOS, ZOALS AL HET LEVEN DOET,
ÌS ENERGIE NÓDIG!

PLANTEN KRIJGEN DIE
VAN DE ZON, DIE ELKE DAG WEER REUS-
ACHTIGE HOEVEELHEDEN ENERGIE UITSTRAALT. ZONNE-ENERGIE HEEFT ECHTER
EEN LAGE DICHTHEID; ZE IS KRACHTIG GENOEG OM PLANTEN IN STAAT TE STELLEN MET BEHULP VAN FOTOSYNTHESE DE STERKE CHEMISCHE VERBINDINGEN IN DE LUCHT UIT ELKAAR TE HALEN EN DIE TE GEBRUIKEN OM HUN PLANTENWEEFSEL AAN TE MAKEN,
DUS KRACHTIG GENOEG OM IN LEVEN TE BLIJVEN, TE GROEIEN EN ZICH VOORT TE PLANTEN, MAAR OOK NOG NIET VEEL
MEER DAN DAT.

Alles wat zich
voor z´n energiebehoefte verlaat op fotosynthese
en dat groter is dan enkele cellen, kàn zich op eigen kracht nauwelijks bewegen.
Planteneters beschikken over een sterker geconcentreerde bron van energie; en dieren
die andere dieren éten over nog sterker geconcentreerde bronnen. In wezen berust het succes
van de mensch op ons vermogen om energie van buitenaf beter te benutten dan alle andere levensvormen.

In plaats van
ons eigen lichaam via allerlei bio-chemische processen
al ons voedsel te laten omzetten in energie, hebben we dat proces gedeeltelijk uit-
besteed aan onze cultuur: we laten onze voedingsstoffen uitwendig verwerken of gedeeltelijk vóórverteren {door ze te pekelen of te laten fermenteren}, maar wat nog veel belangrijker is:
we gebruiken het vuur om ons voedsel
te garen!

Vuur maken
vereist ´n aanvankelijke uitbarsting van energie, ´n vònk, die nódig ìs
om de sterke moleculaire verbindingen in de benodigde zuurstof & brandstof te verbreken èn de losgekomen brokstukken in staat te stellen om nieuwe verbindingen aan te gaan, zodat er energie vrij-komt. Ìn ons lichaam gaat het
niet veel anders.

Voedsel
geeft ons energie,
maar we hebben energie nodig òm de voedselmoleculen úit èlkáár te halen,
zodat ze nieuwe chemische verbindingen kunnen blijven vormen die òns de energie & de lichaamsweefsels opleveren die we telkens weer
nodighebben?!

Simpel gezegd,
kan ook zo´n dagboek
als myDi ons helpen òm iets
dergelijks te doen?

Het past
in de reeksen
van natuurlijke en culturele
processen die we hanteren om
´voort te leven´: we verteren ons verleden
in ons heden om de toekomst ´open te leggen´, ´voor te bereiden´, schoon te wassen,
´klaar te stomen´, op te zouten, in te blikken, te pureren, steriliseren, in kannen en kruiken
´op te slaan' voor later gebruik; ´n virtuele boekenkast vol ervaringen van levende
wezens die elkaar ontwaren, gebruiken, blijven ontdekken & verwekken ~
myDiary als energie-opslag, fabricage-techniek, genots-centrum
tussen ontstaan & vergaan ~ verzamelaar, herder, boer èn
ondernemer, verkenner, deelnemer
& beheerder...

OK!
13 jun 2020 - bewerkt op 15 jun 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende