38749dc38´Denkjedat dejodenalleenmaar mierenzijn?´

¨NEE, ER IS WEL EEN VERSCHIL!
DEGENEN DIE WEGRENNEN DENKEN DAT G D MÉÉR VAN HÈN HOUDT
DAN VAN DE ANDEREN!¨ Yesj lachte wrang. ´Dàt ìs ònze vlóek, nietwaar?´ Ze wìsten béiden wàt hij
bedoelde. Je zòrgen máken óver de onnavolgbare wégen van G`d was ´n zeer subtiele vervloeking!

´n Vòlk dat zó ontegenzeglijk ònbelàngrijk wàs, was verliefd op het lòt? Voor een jóód kòn níets tóeval zijn, àlles wàs ´n téken! ´n Spreeuw kòn níet vàn het dàk vallen zònder dat íemand vróeg òf dìt dé wìl wàs vàn G`d. Maar Yesj was ergens anders met zijn gedachten. Omdat hij bang was dat het huis zou afbranden, had hij iets over het hoofd gezien. Hij was alleen wakker geworden.

Zijn moeder was waarschijnlijk al water gaan halen en zijn vader was vast op zoek naar week, maar wáár waren zijn jongere broers & zusters? ´KÒM,´ zei hij, ´we moeten mijn familie vinden!´ ´t Was niet nodig om Yitschak bij de hand te nemen. Hij kon de ladder sneller afklimmen dan Yesjoea.

¨IK HAD HET JE MOETEN ZEGGEN,¨ zei Yitschak. ¨IEDEREEN IS WEGGEVLUCHT!¨ ´Waarom heeft niemand mij wakker gemaakt?´ vroeg Yesj bezorgd. Het hele dorp ging alleen maar op de vlucht als er een garnizoen soldaten op weg was naar Natseret. Jongetjes stonden langs de kant van de weg op de uitkijk en renden naar ´t dorp om tijdig de dorpelingen te waarschuwen dàt hèt Grote Beest, het Romeinse Leger, eraan kwam op 100 paar voeten.

¨IEDEREEN WAS IN PANIEK. ZE STUURDEN MIJ TERUG OM JE TE HALEN,¨ ZEI YITSCHAK. ´Waarom deed je dat dan niet?´ ¨WE HEBBEN NU GEEN TIJD OM TE PRATEN. LATEN WE NAAR ´T BOS GAAN!¨ Yesjoea nam Yitschak bij de hand en leidde hem zo snel mogelijk als de blinde man kon over de ruwe grond. Hij nam ´t Yitschak niet kwalijk dat hij was afgeleid. DAT DEED G D MET MENSEN DIE EEN GAVE HADDEN!

Als de Romeinen in de buurt waren, zouden ze niet vèr kómen.
Maar Yesjoe kende een geheime plek, ´n holte onder ´n paar omgevallen bomen.
De dorpelingen, die alleen het bos in gingen voor brandhout of om zich te verstoppen,
vroegen zich af waarom YEHOSJOEA zó váak in het bos ging: al snel voegden ze ´t maar toe
aan hun lijst met al zijn vreemde gewoontes?! Deze schuiplaats was groot genoeg
om hen beiden te verbergen en ze waren er nèt op tijd. ´t Huis van Yoseef
stond aan de rand van ´t dorp. Ze konden het
vanuit hun schuilplaats zien.

Romeinse soldaten
verkenden ´t dorp in groepen van 4 of 5 personen.
Ze droegen fakkels. ¨Hoeveel mensen zullen ze meenemen?¨" Ze waren zo dichtbij
dat hij ´t knetteren v/d toortsen hóren kon! ´DAT LIGT ERAAN HOE BANG ZE ONS WILLEN MAKEN!´ zei Yesjoea bitter. De soldaten smeten ´n fakkel in ´n huis niet ver v/h huis van Yoseef.
Deze muren waren van steen & leem, maar brandden toch snel
als iemand lappen met olie naar binnen wierp.

Als eerste vatten de strobedden vlam,
al snel gevolgd door lage zolderbalken.
Yesj voelde zich misselijk worden.

Maar de Romeinen
zouden niet ´t héle dòrp platbranden -
ze hadden de belasting nodig.

´n Paar huizen platbranden
zou de mensen genoeg angst inboezemen.
´t Was ´n kleinschalige vergeldingsactie voor de bijeenkomst i/d graanschuur de avond ervoor.
De volgende stap zou zijn om iemand i/d kraag te vatten èn te màrtelen?!
Maar veel verder gingen ze meestal nog niet!?
Àls de steun voor de rebellen toch groter werd, zouden de Romeinen terugkomen,
maar dan ´s nachts als iedereen sliep.

Enkelen zouden ´t vuur overleven,
maar daar waren de Romeinen wel aan gewend;
er ontsnapten altijd wel ´n paar mieren.
17 jun 2020 - bewerkt op 20 jun 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende