VROUWEN,
ÈN ÉÉN VAN HÈN WAS VOLKOMEN BLIND,
OOK AL WETEN WE NIET OF DÌT DEZELFDE VROUW WAS
DIE EERDER DOOR OLGA IN DE BARAK WERD GETROOST. ‘De voeten
van de vrouw waren óók zó verschrikkelijk opgezet dat zíj niet meer het werk kòn doen
dat wij allemaal moesten doen. Dus greep Zimmer de blinde vrouw bij haar nekvel èn sloeg haar
tegen de grond, waar ze kermend bleef liggen.’ Pas op 20 december ‘39 kòn Olga Leocadia èn Lydia weer schrijven, al was ‘t maar ‘n heel kort briefje. Zíj bedankte hèn dat ze nog steeds ‘alles doen wat jullie kunnen’ èn voor een telegram dat ze zojuist ontvangen hàd & dat op Anita’s derde verjaardag verstuurd was - op 27 november, tijdens de insluiting: ‘KUS MIJN ANITA-KIND VOOR MIJ!’
Ondanks haar ‘muiterij’ behield Olga haar baantje als barakoudste in december, althans
volgens Alice Bernstein, ‘n andere JÓÓDSE overlevende. Alice was toentertijd
Stubenälteste in barak 11, & herinnerde zich ‘n ander incident waarbij Olga betrokken
was, drie dagen voor Kerstmis. Die ochtend liet ze ‘n zigeunermeisje van drie jaar oud langer
dan anders slapen. ‘Het kind was ziek èn de barakoudste, Olga Benario-Prestes, hàd ‘n wolken
deken over haar héén gelegd.’ Het meisje werd ontdekt door de SS’er Johann Kantschuster. ‘Hij
greep het meisje bij hier haar, nam haar mee naar het meer èn verdronk haar.’ Het ìs natuurlijk
volkomen gek, idioot & krankzinnig dat sinds die voorbije wereldoorlogsdagen in 80 jaar het
aantal mensen van alle leeftijden & zgn. “rassen” ìs blijven toenemen dat overal èn altijd
weer blijkbaar ‘moet’ blijven lijden in talloze overgrote vluchtelingenkampen & kolossale
‘hopeloze’ achterbuurten op alle continenten. Geuniformeerde, zwaarbewapende
bewakers vóór & àchter prikkel-draad, mijnenvelden, onoverwinnelijk hoge
muren, camera’s, detectoren, grachten, wachten & duistere ‘krachten’
à la gekke Geertjes, Cherrycadetjes, LePens, Orbans,
Bolsonaro’s, Dutertes, Poetins, Trumpen & Modi’s,
Erdoganzen, Assads, Saddamns, Qadaffi’s,
Idi Amins, Bokoharams, Isissen,
Al Qaida’s &
CIA’s.