38858Y315 In de verte tussen de marktkraampjes vol

STAPELS LIMOENEN LIEP YOCHANNAH.
HAAR MOOIE, RODE HAAR GLANSDE IN HET ZONLICHT.
HAAR GEZICHT WAS NIET VERANDERD, HOEWÈL... ze zag er zo gelukkig uit! Ze straalde!
Yochannah stak haar hand òp om Miryam te begroeten, alsof er niets gebeurd was? ´MIRYAM!
Sjalóóm! O, Miryam! We hebben je overal gezòcht!´ Miryam liet Boaz verlegen los en kwam
overeind, omdat ze eigenlijk ´n verbale aanvaring verwachtte?! Ze zei niets... Waaròm wàs zij zó òpgetogen? Miryam kon híer níet ópenlijk met haar praten!
Yochannah greep haar elleboog en trok
haar mee! ´IK HOOP DAT JE KLAAR BENT MET INKOPEN DOEN.´
Miryam verzweeg dat ze HIER
niet was gekomen òm íets te kópen. De eenzaamheid had háár naar de màrkt gedreven, in de hóóp íemand te vinden áán wíe zíj zich verkópen kòn.
Channah liep naar een groepje bomen achter de synagoge.
BÓ RENDE ALS EEN JONGE HOND VÓÓR DE TWEE VROUWEN ÚIT, HUPPELDE TERUG, RENDE ÒM HEN HÉÉN ÈN GÌNG ER WEER VANDÓÓR! Hij sprong op de stam van ´n òm-gevàllen boom en verklaarde dat hij mèt hèn ìn de schaduw wilde zitten òm te práten!
´GA ZITTEN,´ zei Channah vriendelijk. Òf was ´t verdríetig?
Miryam voelde ´n gòlf van verbìttering in zich òpwellen. ¨WÀT DOE JÍJ HÍER, YOCHANNAH? JE WÉÉT TOCH DAT JE NIET MET MÍJ MÀG PRÁTEN? DAT ÌK EEN VERVLÓEKT PERSOON BEN?¨
´Laten we dàt maar vergeten!´
Miryam zei: ¨Dàt zou ik dolgraag willen.
Maar de mensen zòrgen ervoor dàt ik het níet vergeet! Dus wàt dóe jíj eigenlijk híer?¨
´IK HEB LOPEN DENKEN...´
¨DÀT KÀN GEVAARLIJK ZIJN?!¨
Yochannah lachte om Miryams wrange reactie. ´Je hebt gelijk.´
Bó viel haar met z´n felle schelle stemmetje in de reden: ´De ràbbi kòmt mòrgen bíj òns thúis om te preken! Gewóón bíj òns thúis! Ìk heb Mama gevraagd of ú óók mag komen. Ìk wìl gráág dàt ú óók naar hem komt lúisteren.´
10 jul 2020 - bewerkt op 15 jul 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende