38884dc70Hùn achtervolgers hadden zich opgesplitst

VOOR HET GEVAL DE ACHTERVOLGDEN EEN LIST BEDACHT HADDEN!

EEN MINUUTJE LATER WAS OOK DAT GELUID VERDWENEN ÈN WERD HET WEER STIL.

De vrouw deed voorzichtig de deur open
èn keek naar links èn naar rechts. Yesj greep haar handen & wilde haar bedanken,
maar ze stapte wèg. ‘Ik hoef géén bedankjes.
Ik moet met jullie mee!’

“WAARÒM?” vroeg hij.
Maar wìst het al, want hij hàd níet weggekeken toen de ‘heilige vrouwen’
die ochtend hùn sluiers hadden opgelicht. Dit was de oudste van de prostituees, degene die volgens de pooier zogenaamd zestien was. ‘Goed, je kunt mee,’ stelde Judas. Als ze eenmaal in veiligheid waren, kòn hij er wel achterkomen waarom ze besloten hàd òm hèn te vertróuwen. Dat ‘n prostituée wèg wilde bij haar pooier was niet zó opmerkelijk.

Hoe dan ook, ze kende het verwarrende netwerk
van steegjes & achterbuurten vàn Yeroesjalayiem béter dan welke tempelwachter ook.
De naamloze ‘heilige vrouw’ stemde niet meteen in. Ze keek strak naar Yesjoe èn zei:
“ÈN JIJ, KUN JIJ HET VERDRAGEN ÒM MET EEN HOER TE REIZEN?” Hij knikte & dat
was al genoeg. Ze leidde hèn terug zoals ze gekomen waren, terug naar de doodlopende steeg.
Ze haalde een sleutel van de poort tevoorschijn & enkele minuten later
waren ze al ‘n eind van de Tempel verwijderd.....

Yud voelde nu minder gespannen
& z’n oren suisden niet meer. Ze liepen achter elkaar aan ‘n donkere wèg àf met dierenverblijven. Geiten & schapen hokten apathisch samen èn letten niet op hèn toen ze er langsliepen. Judas keek òm naar Yesj die achteraan liep. Hij hàd de hele tijd nog niets gezegd & nadat hij begrepen hàd wie ze was,
hàd hij de hoer genegeerd.

Yud vroeg zich àf of het stilzwijgen
de passiviteit van een volmaakte volgeling was
of de ondoorgrondelijkheid van ‘n potentiële zondaar.
Maar de waarheid was niet zo ingewikkeld.

Yesj moest nog steeds
aan ‘t zilveren kokertje v/d mezoezah denken
dat Yud van zijn nek gerukt hàd.

Hij vond ‘t vreselijk dat hij ‘t kwijt was.
De Schrift éiste als mitswah, ‘n gebod, dat èlk rechtschapen huishouden aan de deurpost v/d voordeur ‘n mezoezah vastgespijkerd hàd. De mensen die langs de wegen trokken, hadden ‘n nieuwe gewoonte ontwikkeld, want zíj wilden de bescherming van “G d” bij zich blijven dragen wáár ze ook maar waren!
Nu hàd YUD ‘t weggegooid.........

Judas zou minachtend lachen als híj hoorde over dit bijgeloof,
dus hield Yehosjoea zijn mond.

Wíe verdiende ‘de bescherming van G d’?

‘n Rechter lag in ‘n plas van z’n eigen bloed!

De zeloten wisten dat ze twee afvalligen in hùn midden hadden
& zouden hèn opjagen?

Maar op de één of andere manier kòn Jesjoea zich daar
geen zorgen over maken.

Het was alsof hij ìn de mezoezah kòn kijken,
waarin op een stukje perkament ‘n kort gebed geschreven stond.

Hij liep achter de ‘heilige vrouw’ aan op de stòffige straat
& herhaalde voor zichzelf de openingswoorden: “HOOR, O ISRAËL, DE HÉÉR
JOUW G D IS ÉÉN”!

‘n ÀNDERE troost
hàd hij niet...