ZE
WISTEN ALLEDRIE
DAT ZÍJ GELIJK HAD.
‘T ZOU MISSCHIEN NIET EENS
zó làng duren voordat ze ‘n corrupte
gevangenis bewaker moesten omkopen?
Het was dus wel belangrijk òm dat moment zolang mogelijk úit te stellen.
Die nacht sliepen ze in de greppel, hùn vuurtje verborgen door het struikgewas.
Aangezien Miryam ‘n plekje gevonden hàd vèr vàn de mannen, probeerde Yehoedah weer òm Yehosjoea óver te halen òm naar ‘t noordelijke Galilea te gaan.
Maar Yesjoea wilde niet luisteren......
Aangezien Miryam geld hàd èn het meeste werk verzette, kòn de groep zich niet opsplitsen, hóe misnoegd Yud ook reageerde.
‘Goed, jij je zin,’ zei Judas. ‘Ik ga slapen. Jíj houdt de wacht.’
‘t Was makkelijker op toe te geven dan te blijven redetwisten. Er móest íemand opwacht staan.............
Het gebied rondom de Dode Zoutzee was woest èn hàd ‘n natuurlijke aantrekkingskracht op iedereen die ook maar íets te verbergen hàd, zoals rovers, mensen die ontsnapt waren uit de Romeinse gevangenis & belastingontduikers!
Ze vervolgden hùn wèg in zuidoostelijke richting gedurende ‘n aantal dagen.
Elke avond moesten ze ‘n plaats vinden òm de nacht door te brengen.
Het zou argwaan wèkken als de twee mannen met een vrouw door ‘n dorp liepen?!
Miryam ging naar de markt òm eten te kopen...
Ze kòn goed met geld omgaan.
Voor ‘n sjekel per dag kocht ze wat visrestjes & brood v/d vorige dag zodat ze hèn alledrie vóeden kòn.
Kooplieden schoven haar met ‘n dreigende blik de koopwaar toe & ze joegen haar daarna ook meteen weer wèg zodat zíj hùn stalletje niet kòn besmetten!?
De verkopers kenden haar beroep niet, maar de manier waaròp ze afpingelde, de verleidelijke restjes zwarte Kohl rond haar ogen & de manier waarop zíj hèn aankeek, verraadde íets.
‘Laat ze maar kijken,’ zei ze. ‘Tot vorige week was het mijn beroep
òm mannen naar me
te laten staren...’