38916dc88 HijZag ’tBeeldVoorZich Van’nJongVosjeDat
gevangenzat
in ‘n strop die z’n broer Ya’akov
gezet hàd.
De valstrik
was voor konijnen, maar ‘t vosje was jòng genóeg
òm erin verstrikt te geraken. Toen Yesj & Ya’akov naderbij kwamen òm ‘t voschje te bevrijden,
gromde ‘t diertje & hapte naar hèn. ‘s Nachts hàd hij aan z’n vastzittende poot geknaagd & z’n vacht
& huid waren één bloedende massa. In paniek probeerde ‘t diertje wèg te rennen, waarbij ‘t bòt v/h pootje brak. ‘n Tèl later was ‘t vosje verdwenen, ‘n spoor van bloed & ‘n halve poot i/d strik
achterlatend. De twee jonge jongens werden er misselijk van. “HIJ KAN IN IEDER GEVAL
NAAR HUIS RENNEN,’ zei Ya’akov hoopvol. Maar Yesj wìst dat ‘t vossenjong onderweg
zou doodbloeden. Deze her-innering gaf hèm géén hóóp. Híj wàs ‘t Voschje & z’n Zonde
was de Valstrik! Wàt hàd híj gedáán dan be- hàlve ook knágen áán zíjn Wònd? Uiteindelijk
zouden Yehoedah & hijzelf gedóód wòrden & Miryam MÈT hèn mééslépen? Er móest ‘n ÀNDERE
WÈG zíjn! Yesjoe liet z’n hoofd hangen & wàchtte tot ‘t zíjn beurt was òm naar de provisorische gevangenis aan de rand v/h Dòrpje TÉ lopen? De gevangenen werden nu zònder énige vorm
van proces i/d kleine cel geworpen. “HÉ, we stikken HIER!” riep iemand. De sergeant liep schouderophalend wèg & zei: “ALS ER EEN PAAR DOODVALLEN, IS HET AL
NIET ZÓ BENAUWD MEER!” De soldaten verveelden zich & verlangden naar
hùn dagelijkse rantsoenportie gedroogd lams-vleesch & rode wijn,
versterkt met brandewijn zodat de wijn
niet bederven kòn.
YUD staarde
naar ‘t hoge & onbereikbare raam v/d
cel. Daarna wikkelde hij zich in z’n mantel,
leunde tegen de andere ineengedoken
lichamen & deed
z’n ogen
dicht.
‘Sorry,
jongen,’ zei hij
zachtjes.
Door de ijzige kou
voelde Yesj zich even opleven, maar de verlichting
was slechts tijdelijk.
Hij voelde de koorts weer opkomen
& kòn nauwelijks meer
op z’n benen staan.
Hij hurkte
& vocht tegen z’n
koortsdromen.
Bestaan
leek niet meer dan ‘n breekbare
schaal.
De demonen waren terug
& knaagden ‘t laatste stukje
van z’n hart wèg...
Z’n gevecht
òm bij bewustzijn te blijven was
slechts ‘n reflex.
Èn alweer:
‘42 Erika/Junne,
woensdag 13 december ‘44,
Vledder/Assen, Elat/Be’ersjeva,
Elji/Petra/Ma’an/Rabat Ammon etcetera
overal telkens weer dag èn nacht
in àlle millennia!!!
in ‘n strop die z’n broer Ya’akov
gezet hàd.
De valstrik
was voor konijnen, maar ‘t vosje was jòng genóeg
òm erin verstrikt te geraken. Toen Yesj & Ya’akov naderbij kwamen òm ‘t voschje te bevrijden,
gromde ‘t diertje & hapte naar hèn. ‘s Nachts hàd hij aan z’n vastzittende poot geknaagd & z’n vacht
& huid waren één bloedende massa. In paniek probeerde ‘t diertje wèg te rennen, waarbij ‘t bòt v/h pootje brak. ‘n Tèl later was ‘t vosje verdwenen, ‘n spoor van bloed & ‘n halve poot i/d strik
achterlatend. De twee jonge jongens werden er misselijk van. “HIJ KAN IN IEDER GEVAL
NAAR HUIS RENNEN,’ zei Ya’akov hoopvol. Maar Yesj wìst dat ‘t vossenjong onderweg
zou doodbloeden. Deze her-innering gaf hèm géén hóóp. Híj wàs ‘t Voschje & z’n Zonde
was de Valstrik! Wàt hàd híj gedáán dan be- hàlve ook knágen áán zíjn Wònd? Uiteindelijk
zouden Yehoedah & hijzelf gedóód wòrden & Miryam MÈT hèn mééslépen? Er móest ‘n ÀNDERE
WÈG zíjn! Yesjoe liet z’n hoofd hangen & wàchtte tot ‘t zíjn beurt was òm naar de provisorische gevangenis aan de rand v/h Dòrpje TÉ lopen? De gevangenen werden nu zònder énige vorm
van proces i/d kleine cel geworpen. “HÉ, we stikken HIER!” riep iemand. De sergeant liep schouderophalend wèg & zei: “ALS ER EEN PAAR DOODVALLEN, IS HET AL
NIET ZÓ BENAUWD MEER!” De soldaten verveelden zich & verlangden naar
hùn dagelijkse rantsoenportie gedroogd lams-vleesch & rode wijn,
versterkt met brandewijn zodat de wijn
niet bederven kòn.
YUD staarde
naar ‘t hoge & onbereikbare raam v/d
cel. Daarna wikkelde hij zich in z’n mantel,
leunde tegen de andere ineengedoken
lichamen & deed
z’n ogen
dicht.
‘Sorry,
jongen,’ zei hij
zachtjes.
Door de ijzige kou
voelde Yesj zich even opleven, maar de verlichting
was slechts tijdelijk.
Hij voelde de koorts weer opkomen
& kòn nauwelijks meer
op z’n benen staan.
Hij hurkte
& vocht tegen z’n
koortsdromen.
Bestaan
leek niet meer dan ‘n breekbare
schaal.
De demonen waren terug
& knaagden ‘t laatste stukje
van z’n hart wèg...
Z’n gevecht
òm bij bewustzijn te blijven was
slechts ‘n reflex.
Èn alweer:
‘42 Erika/Junne,
woensdag 13 december ‘44,
Vledder/Assen, Elat/Be’ersjeva,
Elji/Petra/Ma’an/Rabat Ammon etcetera
overal telkens weer dag èn nacht
in àlle millennia!!!
23 jul 2020 - bewerkt op 29 jul 2020
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 17 jun 2023 44535 70 Oosterse Ontdekkingen Westerse Invloeden
- O 17 jun 2023 44533 68 Het hete, zongeblakerde Jericho was voor
- O 16 jun 2023 44531 214 Men concludeert derhalve, {mede mogelijk
- O 16 jun 2023 44529213 Van Geen & Oudemans hadden Wildschut niet
- O 16 jun 2023 44528 De Regering Zàg Niets In ‘t Háár Voorgelegde
- O 15 jun 2023 44523 212 Het RIOD-Onderzoek Naar De Putten-Razzia
- O 14 jun 2023 44521 211 Toen er in de loop van de zomer van 1945
- O 14 jun 2023 44518 De beslissing om de Duitse auto niet, zoals
- O 13 jun 2023 44517 209 Vrijwel direct nadat de díep geschokte
- O 13 jun 2023 44516Schuld, herinnering: over de razzia in Putten
- O 13 jun 2023 44515/208 Van Geen werd bij zijn verhoren zwaar
- O 13 jun 2023 44514Inmiddels is wie ‘r over was v/d verzetsgroep
- O 12 jun 2023 44509 Witvoet was de nacht v/d Aanslag een tijdje
- O 11 jun 2023 44507 De aanwezigheid van heel veel Polen stelt ‘n
- O 11 jun 2023 44504173 Het is evident dat Moskovië ook al sinds