39023 dc137 Miry was ontsteld. 't Laatste wat ze~~
Q&@
WILDE
WAS DAT JUDAS DÌT GESPREK HOORDE:
hij leek wel te genieten van
al die verwarringen?!
"ÌK ZÀL JOU BESCHERMEN!
BLIJF! ALS YESJOE ER NIET OM VRAAGT,
DOE ÌK HET WÈL!"
De jongemannen in de kring verborgen hun gevoelens niet.
Zij waren achterdochtig ten opzichte van Yehosjoea en òpgetogen dat er nu ook
een vrouw bij hèn kwam díenen! Judah's glimlach werd breder:
"MAAK JE GEEN ZORGEN! IK KAN ZE IN
TOOM HOUDEN!"
't Huilen stond Mir daarom nu zó nader dan 't lachen!
Ze keek naar de deur en dacht aan de mogelijkheid om zeg te lopen?
Wèglopen dééd ze al sinds de Romeinen haar reddeloos achtergelaten hadden?
Ze dwong zichzelf om naar Yesjoea toe te leunen zodat ze met hèm kon fluisteren.
De mànnen moesten erom làchen! 'Wàt ZÀL er nu weer met me gaan gebeuren?'
Er was geen medelijden in zijn ogen: 'Je zult nòg véél èrger gekwetst worden
als ik zou doen alsof mijn weg gemàkkelijk is!'
Hij stond op
& gaf Yud 'n hand.
Na 'n laatste aarzeling greep Judah die. Hij begreep dit onverwachte verbond niet, maar hij wist wèl dat het níet veilig was om Yesjoe als rivaal te hebben. "JIJ WORDT MIJN ADJUDANT," zei Yehoedah. "OP M'N WOORD, NIEMAND ZAL AAN JOUW
GEZAG TWIJFELEN!"
'Behàlve één,'
zei Yesjoea kalm. Yud keek weer achterdochtig,
maar vóór hij ook maar iets zeggen kòn, voegde Yesh eraan toe:
'Ik zéi al dat ik de wil van G d niet kan weerstaan. Hij bràcht mij híer
omdat jij níet veilig bènt! De verrader die je leven bedreigt
is in ons midden.' ...
Yesj wachtte niet op Yuds reactie:
'Ik zal me morgen bij jullie voegen nadat ik een bad genomen heb en mezelf goed gereinigd.'
Hij nam Mir bij de hand om te vertrekken. "'t Probleem is niet dat de Romeinen
je plannen al wéten & iemand gezonden hebben om je te verslaan.
't Probleem is dat je DÈNKT dat ik 't ben."
Yud kon 't niet laten,
& snauwde:
"ÌS DÀT ZÓ?"
Yesj schudde z'n hoofd.
'Het enige wat je van mij te vrezen hèbt,
is dat ik in vréde kom.' ~~~
Asih, man, 79 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende