39035 Y384 Uren Verstreken. Yesj Kwam Niet Opdagen
QQLEQ
MISSCHIEN
HADDEN ANDEREN HEM AL GEWAARSCHUWD
EN WAS HIJ DE STAD INMIDDELS ONTVLUCHT. MARCUS LUISTERDE AANDACHTIG,
TOEN DE LOFLIEDEREN EEN UITBUNDIGE CLIMAX BEREIKTEN:
¨Adonai is ´G d´, hij heeft het voor ons doen lichten. Bindt de feestoffers met touwen vast
bij de hoornen van het Altaar!¨
EN OP DAT MOMENT VERSCHEEN YEHOSJOEA ,
SCHIJNBAAR UIT HET NIETS, ALSOF HIJ ER ÀL DIE TIJD AL WAS GEWEEST?
Hij stond bovenaan de trappen die naar de schatkamer leidden! Zijn stem weergalmde
door de nacht, krachtiger dan het trompetgeschal...
¨IK BEN HET LICHT DER WERELD; WIE MIJ VÒLGT,
ZÀL NOOIT IN DE DUISTERNIS WANDELEN, MAAR HET LICHT HEBBEN DAT LÉVEN GÉÉFT!¨ De menschen keken om zich heen om te zien wíe dàt had gezegd!
Marc vroeg zich af wàt Yehosjoea bedoelde! Wie was déze màn, die dodelijke wonden kon genézen
èn wìst wàt er ìn het hart van de mensch òmging?
Marc had met eigen ogen gezien dàt een kreupele weer kòn lópen, een blinde weer kon zíen
- èn híj had gezien hoe Yesjoea Carta had genezen zonder woorden. Destijds had Yesjoe zijn toehoorders de kritische vraag gesteld: ´WAT IS ER NU TOCH EIGENLIJK EENVOUDIGER?
EEN LICHAAM GENEZEN? ÒF ZÒNDEN VERGEVEN?´
Marc had zich tot voor kort nog alleen maar beziggehouden met de tastbare wereld om hem héén
en nooit veel echte aandacht besteedt aan de wereld van het hàrt?!
Een duistere wereld, dat hart van hem, totdat hij de woorden van de rabbi gehoord had!?
De liefde was voor hem zelfs een middel geweest om van Miryam te krijgen wat hij wilde.
Marc was ervan overtuigd dat ´t eenvoudiger was ´n lichamelijke ziekte te kunnen genezen
dàn een verwrongen ziel!? Dat laatste was onmogelijk, als de zieke niet wìlde genezen.
Als je niet wìlde inzien dàt je vergeving nódig hàd?!
Als je daar niet om durfde of wilde vragen?!
Àls je díe ozo echte vergeving níet vòl vertrouwen & in alle nederigheid wìlde aannemen!
Maar aan de andere kant - wat een blijdschap òm òp te staan èn te kùnnen lópen!
Om diep van binnen voorgoed veranderd te gaan worden dóór die kràcht
vàn déze onverdiende genade!
Dàt was pas ècht ´n
¨WÒNDER¨!
HADDEN ANDEREN HEM AL GEWAARSCHUWD
EN WAS HIJ DE STAD INMIDDELS ONTVLUCHT. MARCUS LUISTERDE AANDACHTIG,
TOEN DE LOFLIEDEREN EEN UITBUNDIGE CLIMAX BEREIKTEN:
¨Adonai is ´G d´, hij heeft het voor ons doen lichten. Bindt de feestoffers met touwen vast
bij de hoornen van het Altaar!¨
EN OP DAT MOMENT VERSCHEEN YEHOSJOEA ,
SCHIJNBAAR UIT HET NIETS, ALSOF HIJ ER ÀL DIE TIJD AL WAS GEWEEST?
Hij stond bovenaan de trappen die naar de schatkamer leidden! Zijn stem weergalmde
door de nacht, krachtiger dan het trompetgeschal...
¨IK BEN HET LICHT DER WERELD; WIE MIJ VÒLGT,
ZÀL NOOIT IN DE DUISTERNIS WANDELEN, MAAR HET LICHT HEBBEN DAT LÉVEN GÉÉFT!¨ De menschen keken om zich heen om te zien wíe dàt had gezegd!
Marc vroeg zich af wàt Yehosjoea bedoelde! Wie was déze màn, die dodelijke wonden kon genézen
èn wìst wàt er ìn het hart van de mensch òmging?
Marc had met eigen ogen gezien dàt een kreupele weer kòn lópen, een blinde weer kon zíen
- èn híj had gezien hoe Yesjoea Carta had genezen zonder woorden. Destijds had Yesjoe zijn toehoorders de kritische vraag gesteld: ´WAT IS ER NU TOCH EIGENLIJK EENVOUDIGER?
EEN LICHAAM GENEZEN? ÒF ZÒNDEN VERGEVEN?´
Marc had zich tot voor kort nog alleen maar beziggehouden met de tastbare wereld om hem héén
en nooit veel echte aandacht besteedt aan de wereld van het hàrt?!
Een duistere wereld, dat hart van hem, totdat hij de woorden van de rabbi gehoord had!?
De liefde was voor hem zelfs een middel geweest om van Miryam te krijgen wat hij wilde.
Marc was ervan overtuigd dat ´t eenvoudiger was ´n lichamelijke ziekte te kunnen genezen
dàn een verwrongen ziel!? Dat laatste was onmogelijk, als de zieke niet wìlde genezen.
Als je niet wìlde inzien dàt je vergeving nódig hàd?!
Als je daar niet om durfde of wilde vragen?!
Àls je díe ozo echte vergeving níet vòl vertrouwen & in alle nederigheid wìlde aannemen!
Maar aan de andere kant - wat een blijdschap òm òp te staan èn te kùnnen lópen!
Om diep van binnen voorgoed veranderd te gaan worden dóór die kràcht
vàn déze onverdiende genade!
Dàt was pas ècht ´n
¨WÒNDER¨!
17 aug 2020 - bewerkt op 19 aug 2020
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 21 mei 2023 44410 Ook nieuwkomertjes waren op hun beurt weer
- O 20 mei 2023 4440949’tMeestOpvallendZijnOokDeVerschillen&Over-
- O 20 mei 2023 4440848Dáár lag zo ook ooit onze aankomst/afkomst:
- O 20 mei 2023 4440646 Falastin was?’n StrategischGelegenGoudmijn
- O 19 mei 2023 44404 Òns óerthuisland van contrasten: in tijden
- O 18 mei 2023 44400164 We kunnen nu beter kijken via de ogen van
- O 17 mei 2023 44398 43 Meer Ons Binnenland In, Waar Het Land Via
- O 17 mei 2023 4439742Charad Horodos’ gebied strekte zich uit van
- O 17 mei 2023 4439641 't Grondgebied van Herodes? 't Land dat nu
- O 17 mei 2023 44395163 Nelleke Noordervliet schreef in ‘n column
- O 15 mei 2023 4439421’n Ongemakkelijk Verleden: in Ommen Gaat ‘t
- O 15 mei 2023 44393 Als ik er verder over lees, kom ik erachter ( 2 )
- O 15 mei 2023 44392162Als ik weer thuis ben tracht ik de locatie
- O 15 mei 2023 44391/161Via iemand in Ommen krijgt HdB de contact
- O 15 mei 2023 44390160 't was ook niet 't enige kamp in de buurt