39075wdc105 'Een Paradijs In Zakformaat, Maar Dàt~

IS NÍET MIJN DROOM.'

Hij wachtte tot hun ogen aan het LÌCHT gewend waren
en wees toen op een stoel die tegen de muur aan stond.

Er lag een kleed van brokaat op. 'Kijk maar eens wat eronder ligt.'

Yehosjoea trok
aan het kleed en viel van de stoel. De stoel was gemaakt
van bewerkt sandelhout en de geur ervan vermengde zich
met de zware zoete jasmijnlucht.

Op de fluwelen zetel lag iets zeer wonderbaarlijks:
'n gouden kroon! "HEB JIJ DIE GESTOLEN?" fluisterde Yesjoea.
De kroon zag er nèt zó úit als de kroon op de gouden munten met daarop het hoofd van Herodes Antipas. De gouden rand was dik en zwaar en ingelegd
met een rand van edelstenen.

Maar als je goed keek zag je
dat er 'n gat was waar de centrale edelsteen behoorde te zijn! Querulus leek in gedachten verbonden. 'Ik heb geen verraad gepleegd. Dìt is een kopie. Ik heb haar laten maken in Antiochië. Je kunt de kroon aanraken als je wilt!'

Hoewel hij zelfs bij benadering
nog nooit eerder zoiets schitterends had gezíen, raakte Yesj deze kroon niet áán! De rozenkrans die hem vergiftigd had lag nog steeds vèrs in zijn geheugen, maar iets in hem wat nòg sterker was zei hem deze kroon níet áán te raken. Querulus
leek 't niet erg te vinden?

Híj pàkte de kroon òp
en streek óver de ingezette edelstenen alsof dit gebáár zijn herinneringen nog veel levendiger zou kunnen maken!? 'Op de dag dat ik ontsnapte aan mijn begeleider die me naar Rome zou brengen, kroop ik door de menigte terùg naar
't huis van m'n ouders.

'n Oude meid
zat bij de voordeur al te klagen
over het grote ongeluk dat háár overkomen was, omdat ze nu helemaal nergens meer naartoe kon!
Ik beloofde dat ÌK háár bij me zou houden als we wat van de schatten
in het huis verkópen konden en een Plek konden vinden
waar ik me voorlopig kon
blijven verschuilen.

'Díe NÀCHT sliep ik
in een erg verstikkende opslagruimte
in de sloppen van Antiochië. Mijn ouders waren pas een maand overleden, maar ik huiverde van opwinding! Ik vóelde iets wat je als Romein niet behóórde te voelen: religieus ontzàg! Ik weet níet wáár het vandaan kwam. Ik weet alleen nog dat ik daar lag & dat ik het gevoel had
dat m'n lichaam weldra zou ontploffen
door de koortsachtige verwachting?

HÍJ kwàm voor MÍJ!?

En dat vóelde ik vànbìnnen?! Maar er gebeurde níets.
Ná middernacht viel ik in slaap. Ik WÉÉT níet hoelang ik geslápen had,
toen een LÌCHT mij wakker maakte. Ik was in verwarring ÈN òpgewonden.
Ik sprong úit bèd & gooide het raam ópen. Maar het was niet
het licht van God dat binnenstroomde.

De HÉLE Wíjk stond in brànd!
Het open raam lokte de vlammen &
ik sprong achteruit om niet te verbranden.
Ik was in paniek & rènde naar de déur! In de duisternis had ik de MÀN
die in de schaduw stond niet gezien, maar nú
blokkeerde hij mijn vluchtroute?!

Vóór ik 'n gìl kòn géven, zei hij: "KIJK NÒG EENS!"

Hij sprak heel rustig en ik kalmeerde wat.

Ik ging terug naar 't ráám & 't uitzicht was op magische wijze uitvergroot~~~

Ik kon zíen dat de HÉLE STÀD ÈN àlles daarbúiten in vuur & vlam stond.

De vlammen lekten tot aan de horizon?!

"DE WÉRELD STAAT IN BRAND," zei ik met ontzag.
26 aug 2020 - bewerkt op 30 aug 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende