39081DC153’Slordig!IkMoetHíerAlÉénLíjkWegsmokkelen

NÒG TWÉÉ ÌS SLÒRDIG!’ Yud antwoordde niet. Ze waren immers in de handen gevallen van ‘n ware sadist? Micha had de óverhand en ze kònden níets ànders dóen dan zíjn smérig Spèl mééspélen.

MICHA liep op Yesjoea àf. ‘Akkoord, máák hèm maar dóód. Laten we ‘t maar ‘n voorwaardelijke test nóemen, want het laat níet jouw loyaliteit zíen.’ Hij trok zijn eigen mes. ‘Natuurlijk komt niet iedereen met voorwaardelijk weg.’ De bloedige gevangene begòn wéér te kreunen. Hij rukte aan z’n ketenen - hij wìst wàt er ging kómen. Yehosjoea stapte dichterbij en hield ‘t mes recht boven het hart van de Roméin.

“NÉÉ!” riep Miryam uit. “WÀT WIL JE DAN DAT IK DOE? DIT KWAAD WEERSTAAN?” vroeg Yehosjoea.

“JA, DAT MÓET JE! WE KÙNNEN SAMEN STERVEN?!” Mir snikte nu. De samenzweerders stonden al klaar om op haar af te komen. Yesjoe bleef spreken alsof er slechts twee mensen in de ruimte waren......

“ALS G D ‘T KWAAD HAD WILLEN VERNIETIGEN, ZOU HIJ DE WERELD HEBBEN LATEN EINDIGEN
MAAR DAT DEED HIJ NIET. INPLAATS DAARVAN BOOD HIJ ONS ‘N VREDESVERBOND AAN.” ........

Niemand weet wàt er daarna gebeurde, behalve dat de stervende Romeinse officier opééns rèchtòp zàt & z’n armen optilde. MICHA zwoer later dat Yesj ìn die donkere kelder z’n ketenen doorgesneden had, al had niemand DÀT gezíen. Hoe dan ook, de soldaat kwam vrij, opende z’n ogen en staarde gebiologeerd naar Yesjoea. ‘Ik ben kláár.’ bracht hij uit. Ondanks ‘t feit dat hij geen tòng meer had, waren z’n woorden duidelijk verstaanbaar. De moordenaars stonden perplex & bléven naderhand òp dìt detail hameren........

Yesj legde z’n hand op ‘t hoofd van de gevangene. ‘De genade van de Vader ìs mèt je,’ zei hij zachtjes....

De tranen stroomden over de wangen van de gevangene. ‘Wèlke Vader?’ vroeg hij. ‘Degene die je hierheen stuurde en jou nú thuisbrengt.’ Yesj plaatste voorzichtig ‘t mes in de handen van de gevangene, zodat ‘t lemmet hem niet zou snijden.

‘t Heft was naar boven gericht & ‘t leek op ‘n kruis dat de Romeinen gebruikten om joodse opstandelingen aan vast te binden om ‘t vòlk te laten zien dat ze gedood waren..... De gevangene, die meer dan zijn portie kruisigingen had gezien, staarde met ‘n lege blik naar ‘t mes.......

‘Waaròm?’ stamelde hij.