39139GuKu 'Koning Sja'oel,' riep hij met bevende~~
Q&@
STEM.
"SPAAR MIJN LEVEN, DENK AAN MIJN VROUW EN KINDEREN!"
'Ga staan Yedied, mijn vriend,' zei Sja'oel. Er stonden tranen in zijn ogen. 'Het spijt me dat ik je heb laten schrikken!'
"VERTÈL YEDIED, VERTEL MIJN GASTEN WAT DE KONING DÉÉD!"
zei Kisj.
Yedied keek òp & zei:
'Hij wierp zijn spies rákelings làngs mijn hoofd!'
KISJ BARSTTE IN LACHEN UIT!
"HÓÓRT Ú?" schaterde hij. "Hij wierp zijn spies naar zijn beste vriend! En WÉÉT Ú waaròm? Omdàt híj kóning is, dááròm! 'n Koning heeft geen vrienden. Dàt maakte hij duidelijk met z'n spies opdat we dàt nu ook voortaan allemaal goed zullen kunnen begrijpen!"
Ik meende te zien dat Sja'oel zich schaamde......
"JIJ BENT MIJN VRIEND YEDIED," zei hij. "VERGEEF ME, IK WAS MEZELF NIET MEER!"
Er viel een stilte.
Ik begreep dat ik van Vertèller moest wìsselen, omdat Sja'oel in 'n put zat waar hij voorlopig niet uit zou komen?
'Yedied, vriend van de koning,' begon ik, 'kunt Ú ons vertellen waarom u niet terug wilde naar huis toen die ezelinnen onvindbaar bleken?'
Yedied keek aarzelend naar Sja'oel alsòf hij om zíjn toestemming vroeg, meer de koning was té zéér in zichzelf verdiept om dat òp te kunnen merken......
'Ik had gehoord...,' begon Yedied.
Hij zocht met zijn bange blik voortdurend de ógen van Sja'oel.
'Ik zei tegen de koning eh... die toen nog geen koning was, ik zei dat we vlakbij 'n stad waren waar 'n ziener, 'n godsman woonde! Ik zei dat díe zíener hoog aangeschreven stond omdat wàt híj zéi ÀLTÍJD úitkwam: ik geef toe dat ik 'n beetje óverdrééf. Laten we naar hèm tóegaan zei ik, misschien kan hij ons vertellen wáár die ezelinnen zíjn?!'
"MAG ÌK WEER?" vroeg Sja'oel onverwacht.
't Was alsof er over z'n gezìcht 'n donkere wòlk lag die op èlk moment kòn gaan blìksemen!? Ik had nooit eerder iemand zó snel van zijn vorige stemming zíen verànderen.
"NATUURLIJK MAJESTEIT,"
zei Yedied......
?
Asih, man, 79 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende