39395gk198AanDeOverkant KondenWe'tFilistijnseLeger
ZIEN LIGGEN:
de tenten keurig in rijen opgesteld op de top van de heuvel, de strijdwagens
in slagorde aan de voet.
Ik werd overvallen
door een vluchtig moment van trots: òns leger zag er nog steeds georganiseerder
uit dan dat van Israël, de tenten stonden strak, de strijdwagens glommen, de wapens van het voetvolk schitterden in de zon. Tegelijkertijd besefte ik dat dàt nu júist òns òngeluk wàs: wij waren vàn een zee-varend volk van kooplieden en handelaren verwòrden
tòt 'n oorlogszuchtig volk!
Òns hele lànd wàs als een kazèrne bestuurd door generaals?
Íederéén kòn wèl begrijpen
dàt wij onze karavaanroutes die van AeGYPTe óver Gaza naar het nóórden voerden, wilden beschermen, maar wat hadden we nu dan toch in 's hemelsnaam te zoeken in het àchterland? Soms vèrwòrdt wat begìnt àls 'n lógisch vòrm van strijd-baarheid tot 'n dóel òp zìch: er ontstaat 'n mentaliteit van ònzìnnige vèchtlùst, 'n cultuur die om níets het gewèld verhéérlijkt! 't Gevecht om levensbehoud wòrdt dàn 'n volkssport, 'n manische vrijetijdsbesteding met kampvechters die volle arena's trekken 'Òmdàt HÈT VÒLK BLÓED' wil zien? 't Léger hunkert naar een víjand, trappelt van ongeduld & speurt ongeduldig naar steeds weer
méér nieuwe slagvelden àlòm?!
Nadat we ruim een uur
naar die overkant hadden gestaard, zagen we 'n groep Filistijnen naar beneden komen.
Er werd gejoeld en geschreeuwd. De groep liep tussen de strijdwagens dóór
het ópen vèld ìn...
Er klonk hoorngeschal!
Tóen maakte 'n geringe gestalte zich lòs úit de gróep.
Hij torste een kolossaal soort van Schild òp z'n RÙG en liep enigszins slingerend in ònze rìchting.
Toen hij zo'n 20 meter was gevorderd, zagen we 'n reusachtige, zwáárbewápende MÀN vanachter de strijdwagens opduiken en te voorschijn komen, die met de tred van 'n Olifant-op-twee-poten àchter de schildknaap áán wàggelde.
't Leek wel of hij z'n éigen gewìcht níet kòn drágen
Òmdàt híj véél te zwáár beslagen ten strijde tròk?
Aviaddanah & ik keken elkaar aan
om vast te stellen wàt de ànder DÀCHT & we zagen in elkaars ogen dat al onze bangste vermoedens nu bevestigd waren.
DÉZE vèsting op póten was Goliath
& de schildknaap die 'm vóóràfging was onze zoon Ittaï!
We wàchtten ademloos op het begin van de voorstelling die we al liever hadden gemìst,
maar níet mòchten missen~~~
???????????????????????⛩?⚔?☠?????????
de tenten keurig in rijen opgesteld op de top van de heuvel, de strijdwagens
in slagorde aan de voet.
Ik werd overvallen
door een vluchtig moment van trots: òns leger zag er nog steeds georganiseerder
uit dan dat van Israël, de tenten stonden strak, de strijdwagens glommen, de wapens van het voetvolk schitterden in de zon. Tegelijkertijd besefte ik dat dàt nu júist òns òngeluk wàs: wij waren vàn een zee-varend volk van kooplieden en handelaren verwòrden
tòt 'n oorlogszuchtig volk!
Òns hele lànd wàs als een kazèrne bestuurd door generaals?
Íederéén kòn wèl begrijpen
dàt wij onze karavaanroutes die van AeGYPTe óver Gaza naar het nóórden voerden, wilden beschermen, maar wat hadden we nu dan toch in 's hemelsnaam te zoeken in het àchterland? Soms vèrwòrdt wat begìnt àls 'n lógisch vòrm van strijd-baarheid tot 'n dóel òp zìch: er ontstaat 'n mentaliteit van ònzìnnige vèchtlùst, 'n cultuur die om níets het gewèld verhéérlijkt! 't Gevecht om levensbehoud wòrdt dàn 'n volkssport, 'n manische vrijetijdsbesteding met kampvechters die volle arena's trekken 'Òmdàt HÈT VÒLK BLÓED' wil zien? 't Léger hunkert naar een víjand, trappelt van ongeduld & speurt ongeduldig naar steeds weer
méér nieuwe slagvelden àlòm?!
Nadat we ruim een uur
naar die overkant hadden gestaard, zagen we 'n groep Filistijnen naar beneden komen.
Er werd gejoeld en geschreeuwd. De groep liep tussen de strijdwagens dóór
het ópen vèld ìn...
Er klonk hoorngeschal!
Tóen maakte 'n geringe gestalte zich lòs úit de gróep.
Hij torste een kolossaal soort van Schild òp z'n RÙG en liep enigszins slingerend in ònze rìchting.
Toen hij zo'n 20 meter was gevorderd, zagen we 'n reusachtige, zwáárbewápende MÀN vanachter de strijdwagens opduiken en te voorschijn komen, die met de tred van 'n Olifant-op-twee-poten àchter de schildknaap áán wàggelde.
't Leek wel of hij z'n éigen gewìcht níet kòn drágen
Òmdàt híj véél te zwáár beslagen ten strijde tròk?
Aviaddanah & ik keken elkaar aan
om vast te stellen wàt de ànder DÀCHT & we zagen in elkaars ogen dat al onze bangste vermoedens nu bevestigd waren.
DÉZE vèsting op póten was Goliath
& de schildknaap die 'm vóóràfging was onze zoon Ittaï!
We wàchtten ademloos op het begin van de voorstelling die we al liever hadden gemìst,
maar níet mòchten missen~~~
???????????????????????⛩?⚔?☠?????????
21 nov 2020 - bewerkt op 27 nov 2020
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 17 okt 2024 4816615 Moslims aan de zuidelijke rand v/d Tempel-
- O 16 okt 2024 4816514 Juist toen de Getrouwen de Oude Stad ver-
- O 16 okt 2024 48164 104 Laatste Basis: de laatste zeven levens-
- O 16 okt 2024 48163103Kerkorganisatoren In Ballingschap (Tussen~
- O 16 okt 2024 4816215 Díe warme, zonnige maandag was ‘n speciale
- O 15 okt 2024 4816114 ‘t Was niet de eerste keer dat zo’n kleine
- O 15 okt 2024 48160 17 Het Zou slechts een kwestie van tijd zijn
- O 15 okt 2024 48159 13 Wij blijven de vele Joodse en Arabische
- O 15 okt 2024 48158 DD pretendeert niet ‘n professioneel
- O 15 okt 2024 48157 De meeste boeken veronachtzamen of negeren
- O 14 okt 2024 4815612 Ook de onderlinge sjemitische strijd lijkt
- O 14 okt 2024 48155 11 Op z’n Best is Men Daarom Onverschillig
- O 14 okt 2024 48154 Volgens die religieuzen is het geen kwestie
- O 13 okt 2024 48153 Ook voor Israël was dit een unieke oorlog,
- O 13 okt 2024 481529 Maar in plaats daarvan eindigde het met een