3990447 Dialoog tussen de apologeet & de scepticus
QQleKolaq
´N CHRISTELIJK APOLOGEET
ZAL ALTIJD KUNNEN ANTWOORDEN:
ÌS ER NOG NOOIT ÍEMAND ÚIT DE DÓÓD VERREZEN?
Misschien niemand - behalve Yehosjoea.
Ìs dàt ònmógelijk, òndènkbaar, in strijd met de natuurlijke orde?
Wie kan heden ten dage
nog met zekerheid zeggen laat staan vàststellen
òf íets àl dan niet mogelijk is??
Ja, in de 17e eeuw was dat nog gemakkelijk te doen!
De cartesianen waren nog alwetend,
zij kenden alle bewegingswetten op hun duimpje, ze wisten precies hoe ze de werkelijke dingen
van hetgeen uit de waarneming voort-vloeit èn het mogelijke van ´t onmogelijke
moesten onderscheiden...
Descartes poogde al Mersenne uit te leggen
- zonder succes, naar ´t schijnt - dat zijn ruimtetheorie heel goed verenigbaar was met ´t dogma v/d ´transsubstantiatie´, maar ´t valt zeer te betwijfelen of hij zijn lezers met zijn uitleg heeft kunnen overtuigen.
Ook in het kader van zijn fysica
is de verrijzenis niet te verdedigen: de dood is niet ´t gevolg v/d scheiding van ziel & lichaam, integendeel, de ziel scheidt zich v/h lichaam omdat t lichaam sterft, waarbij de dood
´n louter mechanisch verschijnsel is!
Om moeilijkheden te vermijden
gaven deze rationalisten v/d 17de eeuw gewoonlijk slechts in meer globale zin uitdrukking aan hun geloof of godsdienstige loyaliteit, soms misschien in alle oprechtheid, soms voorzichtigheidshalve, maar hun fideïstische redeneringen {´wij geloven in al wat onze religie leert, maar dat zijn waarheden die de menselijke rede te boven gaan, zodat ´t geen nut heeft ze grondig te onderzoeken´} konden de Kerk of de theologen niet meer geruststellen, tenzij die er dezelfde kwalijke opvattingen
op na hielden.
Nee, het was duidelijk
dat ´t sciëntisme, dat zich zowel op het terrein v/d empirische feiten als op dat v/h a priori aan ´geopenbaarde waarheden´ niets gelegen niet liggen, zich op geen enkele laat verzoenen met het vermeend irrationele of ´sentimentele´ geloof, aangezien dit geloof dingen insluit die niet slechts super rationem zijn, maar in ´t natuurlijke licht van onze rede absoluut ontoelaatbaar
& onmogelijk zijn.
De zó begrepen scheiding was niet meer dan ´n excuus om anderen,
ja ook zichzelf, te misleiden....
´N CHRISTELIJK APOLOGEET
ZAL ALTIJD KUNNEN ANTWOORDEN:
ÌS ER NOG NOOIT ÍEMAND ÚIT DE DÓÓD VERREZEN?
Misschien niemand - behalve Yehosjoea.
Ìs dàt ònmógelijk, òndènkbaar, in strijd met de natuurlijke orde?
Wie kan heden ten dage
nog met zekerheid zeggen laat staan vàststellen
òf íets àl dan niet mogelijk is??
Ja, in de 17e eeuw was dat nog gemakkelijk te doen!
De cartesianen waren nog alwetend,
zij kenden alle bewegingswetten op hun duimpje, ze wisten precies hoe ze de werkelijke dingen
van hetgeen uit de waarneming voort-vloeit èn het mogelijke van ´t onmogelijke
moesten onderscheiden...
Descartes poogde al Mersenne uit te leggen
- zonder succes, naar ´t schijnt - dat zijn ruimtetheorie heel goed verenigbaar was met ´t dogma v/d ´transsubstantiatie´, maar ´t valt zeer te betwijfelen of hij zijn lezers met zijn uitleg heeft kunnen overtuigen.
Ook in het kader van zijn fysica
is de verrijzenis niet te verdedigen: de dood is niet ´t gevolg v/d scheiding van ziel & lichaam, integendeel, de ziel scheidt zich v/h lichaam omdat t lichaam sterft, waarbij de dood
´n louter mechanisch verschijnsel is!
Om moeilijkheden te vermijden
gaven deze rationalisten v/d 17de eeuw gewoonlijk slechts in meer globale zin uitdrukking aan hun geloof of godsdienstige loyaliteit, soms misschien in alle oprechtheid, soms voorzichtigheidshalve, maar hun fideïstische redeneringen {´wij geloven in al wat onze religie leert, maar dat zijn waarheden die de menselijke rede te boven gaan, zodat ´t geen nut heeft ze grondig te onderzoeken´} konden de Kerk of de theologen niet meer geruststellen, tenzij die er dezelfde kwalijke opvattingen
op na hielden.
Nee, het was duidelijk
dat ´t sciëntisme, dat zich zowel op het terrein v/d empirische feiten als op dat v/h a priori aan ´geopenbaarde waarheden´ niets gelegen niet liggen, zich op geen enkele laat verzoenen met het vermeend irrationele of ´sentimentele´ geloof, aangezien dit geloof dingen insluit die niet slechts super rationem zijn, maar in ´t natuurlijke licht van onze rede absoluut ontoelaatbaar
& onmogelijk zijn.
De zó begrepen scheiding was niet meer dan ´n excuus om anderen,
ja ook zichzelf, te misleiden....
07 mrt 2021 - bewerkt op 16 mrt 2021
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 25 jun 2024 47709157 ‘t Wereldberoemd Verhaal Van Goliat Lezen
- O 24 jun 2024 47708156 Ondertussen werd Sja’oel overweldigd door
- O 24 jun 2024 47707Ook ik moet bij dit myDiverhaal denken aan ‘t
- O 24 jun 2024 47706155Dus in tegenstelling tot Sjmoe’ël, die was
- O 23 jun 2024 47705 Dawiedewiedewied, De Tegenkoning voor onze
- O 23 jun 2024 47704 154 Na ruim vier uur lezen & praten neemt Ad
- O 23 jun 2024 47703 In ‘t Bijbelboek Sjmoe’el breekt de tijd aan
- O 23 jun 2024 47702 Maar in het Verhaal is ‘t niet de Rechter…
- O 23 jun 2024 47701152 De Profeet Sjmoe’el? ‘t Verhaal van David
- O 22 jun 2024 47700151 In de Verhalen van en over YÈSJ in ‘t NOT
- O 22 jun 2024 47699150/12Dawiedewiedewied, koning van Israël: zó
- O 22 jun 2024 47698Is Mo dan wel zo’n heilige? Ook hij werd toch
- O 22 jun 2024 47697149 BB, vanaf het Haegs Hubertusduin reageer
- O 22 jun 2024 47696 Ik wil, zoals je weet, begrijpen in welke
- O 21 jun 2024 47695 Mosjeh, Matai, Lama: waaròm, wanneer, hoe èn