3990447 Dialoog tussen de apologeet & de scepticus
QQleKolaq
´N CHRISTELIJK APOLOGEET
ZAL ALTIJD KUNNEN ANTWOORDEN:
ÌS ER NOG NOOIT ÍEMAND ÚIT DE DÓÓD VERREZEN?
Misschien niemand - behalve Yehosjoea.
Ìs dàt ònmógelijk, òndènkbaar, in strijd met de natuurlijke orde?
Wie kan heden ten dage
nog met zekerheid zeggen laat staan vàststellen
òf íets àl dan niet mogelijk is??
Ja, in de 17e eeuw was dat nog gemakkelijk te doen!
De cartesianen waren nog alwetend,
zij kenden alle bewegingswetten op hun duimpje, ze wisten precies hoe ze de werkelijke dingen
van hetgeen uit de waarneming voort-vloeit èn het mogelijke van ´t onmogelijke
moesten onderscheiden...
Descartes poogde al Mersenne uit te leggen
- zonder succes, naar ´t schijnt - dat zijn ruimtetheorie heel goed verenigbaar was met ´t dogma v/d ´transsubstantiatie´, maar ´t valt zeer te betwijfelen of hij zijn lezers met zijn uitleg heeft kunnen overtuigen.
Ook in het kader van zijn fysica
is de verrijzenis niet te verdedigen: de dood is niet ´t gevolg v/d scheiding van ziel & lichaam, integendeel, de ziel scheidt zich v/h lichaam omdat t lichaam sterft, waarbij de dood
´n louter mechanisch verschijnsel is!
Om moeilijkheden te vermijden
gaven deze rationalisten v/d 17de eeuw gewoonlijk slechts in meer globale zin uitdrukking aan hun geloof of godsdienstige loyaliteit, soms misschien in alle oprechtheid, soms voorzichtigheidshalve, maar hun fideïstische redeneringen {´wij geloven in al wat onze religie leert, maar dat zijn waarheden die de menselijke rede te boven gaan, zodat ´t geen nut heeft ze grondig te onderzoeken´} konden de Kerk of de theologen niet meer geruststellen, tenzij die er dezelfde kwalijke opvattingen
op na hielden.
Nee, het was duidelijk
dat ´t sciëntisme, dat zich zowel op het terrein v/d empirische feiten als op dat v/h a priori aan ´geopenbaarde waarheden´ niets gelegen niet liggen, zich op geen enkele laat verzoenen met het vermeend irrationele of ´sentimentele´ geloof, aangezien dit geloof dingen insluit die niet slechts super rationem zijn, maar in ´t natuurlijke licht van onze rede absoluut ontoelaatbaar
& onmogelijk zijn.
De zó begrepen scheiding was niet meer dan ´n excuus om anderen,
ja ook zichzelf, te misleiden....
´N CHRISTELIJK APOLOGEET
ZAL ALTIJD KUNNEN ANTWOORDEN:
ÌS ER NOG NOOIT ÍEMAND ÚIT DE DÓÓD VERREZEN?
Misschien niemand - behalve Yehosjoea.
Ìs dàt ònmógelijk, òndènkbaar, in strijd met de natuurlijke orde?
Wie kan heden ten dage
nog met zekerheid zeggen laat staan vàststellen
òf íets àl dan niet mogelijk is??
Ja, in de 17e eeuw was dat nog gemakkelijk te doen!
De cartesianen waren nog alwetend,
zij kenden alle bewegingswetten op hun duimpje, ze wisten precies hoe ze de werkelijke dingen
van hetgeen uit de waarneming voort-vloeit èn het mogelijke van ´t onmogelijke
moesten onderscheiden...
Descartes poogde al Mersenne uit te leggen
- zonder succes, naar ´t schijnt - dat zijn ruimtetheorie heel goed verenigbaar was met ´t dogma v/d ´transsubstantiatie´, maar ´t valt zeer te betwijfelen of hij zijn lezers met zijn uitleg heeft kunnen overtuigen.
Ook in het kader van zijn fysica
is de verrijzenis niet te verdedigen: de dood is niet ´t gevolg v/d scheiding van ziel & lichaam, integendeel, de ziel scheidt zich v/h lichaam omdat t lichaam sterft, waarbij de dood
´n louter mechanisch verschijnsel is!
Om moeilijkheden te vermijden
gaven deze rationalisten v/d 17de eeuw gewoonlijk slechts in meer globale zin uitdrukking aan hun geloof of godsdienstige loyaliteit, soms misschien in alle oprechtheid, soms voorzichtigheidshalve, maar hun fideïstische redeneringen {´wij geloven in al wat onze religie leert, maar dat zijn waarheden die de menselijke rede te boven gaan, zodat ´t geen nut heeft ze grondig te onderzoeken´} konden de Kerk of de theologen niet meer geruststellen, tenzij die er dezelfde kwalijke opvattingen
op na hielden.
Nee, het was duidelijk
dat ´t sciëntisme, dat zich zowel op het terrein v/d empirische feiten als op dat v/h a priori aan ´geopenbaarde waarheden´ niets gelegen niet liggen, zich op geen enkele laat verzoenen met het vermeend irrationele of ´sentimentele´ geloof, aangezien dit geloof dingen insluit die niet slechts super rationem zijn, maar in ´t natuurlijke licht van onze rede absoluut ontoelaatbaar
& onmogelijk zijn.
De zó begrepen scheiding was niet meer dan ´n excuus om anderen,
ja ook zichzelf, te misleiden....
07 mrt 2021 - bewerkt op 16 mrt 2021
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 30 sep 2024 48096 104 In dialoog met andere religies: sommige
- O 29 sep 2024 48095 Het Koloniaal Christendom Heeft Bijvoorbeeld
- O 29 sep 2024 48094103UK: ‘Ik heb twee Y’s lief & geen derde; de
- O 29 sep 2024 48093 Uchimura Kanzo 1861-1930 geloofde dat alleen
- O 29 sep 2024 48092102 Het Euangelicale Christendom wereldwijd
- O 28 sep 2024 48091 Op Vergelijkbare Wijze Heeft Ook De Opkomst
- O 28 sep 2024 48090 101 Om nu zó’n opdracht te kunnen volbrengen
- O 28 sep 2024 48089100Dialoog met andere culturen in/via myDiary
- O 28 sep 2024 48088 Zoals Roger Olson schreef: ‘Niet àlle pink-
- O 28 sep 2024 48087 Een aantal zeer interessante feiten valt pas
- O 27 sep 2024 4808699 De Oudste Oorlogen van de Menselijke
- O 27 sep 2024 4808598 OOK ‘t boek Genesis bespreekt ‘t leven van
- O 27 sep 2024 4808497 In ‘t Boek Genesis lezen we hoe G d ook de
- O 27 sep 2024 48083 Laten we niet telkens weer dezelfde fouten
- O 26 sep 2024 48082 96 De Natuurwetenschappen Inspireren Mij Tot