3999049m´n ouders komen uit ghana, maar wonen hier

AL LANG!
Ze namen me als baby al
mee naar de Jesus Christ Foundation.
Destijds duurde de dienst de hele zondagmiddag,
en toen in negen was, trok ik dat niet meer. Ik wilde gewoon
liever buiten voetballen, ik had het gevoel alsof mijn vrije dag werd afgepakt...
Vanaf mijn veertiende ging ik weer graag naar de kerk, omdat er toen een jeugdclub was:
je leerde er bijvoorbeeld hoe je moest bidden, maar je kon ook vertellen
over hoe het met jou ging en zo.
Ik werd me bewuster van veel dingen!
Nog altijd ga ik erg graag naar de kerk, ik hou van de preken die de Bijbel verbinden
met het leven van alledag? In onze kerk komen mensen uit allerlei landen,
maar we zijn één grote familie: we bidden voor elkaar
en helpen elkaar.
Ik lees elke dag in de Bijbel.
Elke dag ´n vers, met ´t boekje Dicht bij Jezus erbij.
En daar bid ik dan over. Dat hou ik vol ja, dat mis ik nooit, want dat boekje ligt op m´n nachtkastje,
dat is het eerste wat ik elke morgen zie!
Wat mij het meest treft in de Bijbel?
Het geduld en de rust van Jezus! Hóe Híj met situaties òmgaat!!
Want wíj hebben zo wéinig geduld: we zijn zo geháást?! Waaròm?
Dàt hóeft toch helemaal niet?
Míjn favoriete bijbeltekst?
Psalm 112:6-7. ¨DE RECHTVAARDIGE
KOMT NOOIT TEN VAL, MEN ZAL HEM EEUWIG GEDENKEN.
VOOR EEN VALS GERUCHT ZAL HIJ NIET VREZEN, HIJ IS STANDVASTIG
EN VERTROUWT OP DE HEER GOD!¨
God weet
dat ik in een wereld leef
vol verleidingen. Ik wil me onder alle omstandigheden
van God bewust zijn, wàt er
ook gebeurt. Ik wìl
standvastig
blíjven.

OK!
04 apr 2021 - bewerkt op 07 apr 2021 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende