4 landen Rally *deel 1*

Beteuterd kijk ik naar de regen, volg met mijn ogen de druppels die van de auto’s af lopen.. verder naar beneden naar mijn voeten, mijn voeten die niet meer aan hebben dan teenslippers. Great! Dagen is het prachtig weer en lijkt de zon onuitputtelijk en net op het moment dat wij met de 4landenrit/rally willen gaan beginnen is het weer: Bagger.

Ik heb nog steeds geen flauw idee wat de bedoeling is van de 4landenrit waarvoor ik mij en Puk heb opgegeven. Maanden terug opperde Pleun dat haar vent Arjan en Pim (toen zeg maar nog niet mijn vriendje) mee zouden doen aan een 4landenrit die in mijn straat van start zou gaan. Pleun zelf zou ergens langs de weg aan het posten zijn. Ja zal allemaal wel en klinkt wel grappig. Ja hoor natuurlijk doen we mee. Pleun heeft me netjes de internet pagina gewezen, maar die zag er niet boeiend uit dus die heb ik niet bekeken even als het boekje met alle info, ik heb niks ingekeken. Onder het motto : We zien wel!

Pim en Arjan zijn tot in de puntjes voorbereid en hebben via ’t werk van Arjan een splinternieuwe caddelic kunnen lenen. Nou hij staat prachtig naast mijn Toyota. We halen onze start bewijzen en de route. De route. F*ck ja. Ik kijk vluchtig het boekje in en zie een berg afkortingen en teksten als : bij de volgende vrw r ri het plnb scheid. Goed als iemand deze zin in één keer snapt! Vooral mee komen doen volgend jaar!!! Ik zag er met mijn gare net wakkere hoofd geen pannenkoek in. “Puk jij gaat navigeren want dat kan ik niet” “Goed goed” Knikt Puk… Die waarschijnlijk gewoon voorgenomen had voorlopig nog even naast mij in de auto in slaap willen vallen. Helaas maatje je gaat kaart lezen. SUCCES.

Beetje bij beetje begint het idee van de 4landenrit duidelijk te worden. Iets van 200 auto’s (teams) die een route mee gekregen hebben en op bepaalde tijden op posten moeten te zijn. Tijdrijden of zo iets muffigs.. Het team wat het dichtste bij de juiste tijden zit wint! Geloof me er zitten echt fanatiekelingen bij deze club (!?) Goed dus EN auto rijden EN kaartlezen EN klok kijken… Nu vragen ze toch echt te veel!! Tijden daar doen Puk en ik zo ie zo niet aan dus we besluiten dat stukje meteen over te slaan. “Wij gaan dus zeker wel voor de snelste tijd hé” “Hell yeah”

Nou van Nederland naar België, van België naar Luxemburg en vervolgens door naar Duitsland. De eerste verplichte ‘stop’ was in Velm (er zitten een berg posten op de route en een aantal vaste stops/rustpunten) of te wel de eerste etappe was gedaan!
“Laar zal ik nu rijden” Ik heb wel zin om even lekker cd’tjes te gaan draaien dus “Jaa graag dan ga ik lekkere muziekjes aanzetten” “Nee je moet kaartlezen” “Ja maar dat kan ik toch niet” “Ik leg het je zo uit eerst naar binnen voor die stempel”
Binnen gekomen zien we Pim en Arjan aan de bar zitten. Logisch ze hadden een voorsprong maar daar gaan Puk en ik NU iets aan doen we halen de stempel en racen dan weg…

Vreemd genoeg ontpop ik mezelf tot waar navigatie systeem en Puk en ik gaan als een dolle! We racen iedereen voorbij! Bij stops hoeven we niet te wachten tot het de juiste tijd is om te stempelen want we doen toch niet mee aan de tijdsrit. Bij de posten laten we briefjes achter voor Arjan en Pim. Zoals : Eat Dust – Waar blijven jullie nou met die cadellic? – Wij zijn er bijna en jullie? – Jappen 4 president! –

Puk en ik fokken elkaar helemaal op en rijden als een stel dolle door de duitse bergen en als we last hebben van auto’s voor ons maken we gewoon even een ritje door en over bospaden… We maken foto’s, draaien te gekke muziek, komen pleun en haar moeder nog tegen bij een post.. waar we eindelijk bevestigd krijgen dat Arjan en Pim nog niet langs gekomen zijn! “Hell yeah maatje we liggen voor”

In het begin van de avond komen we aan in Schweich, waar we de nacht ook zullen blijven. We wachten bij de finish tot Pim en Arjan binnen komen.. in de tussen tijd draai ik een jointje en luisteren we nog wat Bob Marley. Het weer is ook echt te gek!! Vanaf een uurtje of 11.00 was toch het zonnetje doorgekomen en ’t voelt echt als een heerlijke zomervakantie! Ik ben ontzettend blij als Pim en Arjan ook aankomen… Ik heb het prima naar mijn zin gehad met Puk, wat zeg ik? Ik heb de tijd van mijn leven gehad… maar toch miste ik Pim. Met 4e willen we naar ons hotel gaan rijden.. helaas kent de tomtom het adres niet en omdat iedereen een beetje moe is en ingekakt ontstaat er een gespannen sfeertje. Als we op een parkeerplaats uit proberen te zoeken waar we heen moeten draai ik ‘three little birds van Bob’ GEZELLIGHEID…

Goed na wat gedoe en gezeik op naar het Hotel. Daar aangekomen lijkt de hele tent al gesloten.. pas na een minuut of 10 doet er een duitse vrouw de deur open. “Hallo we hadden hier kamers?” Nein! Daar was niks van bekend na een tijdje blijkt dat er inderdaad wel 2 2persoons kamers geboekt waren maar mevrouw had deze nooit bevestigd omdat ze vol zat. Haleluja zitten Pleun en haar mama in de organisatie en regelen nieuwe kamers. Helaas niet bij elkaar… Na zo’n lange dag baal ik hier behoorlijk van, ik had graag de nacht in de buurt van Pim doorgebracht… Als dan ook nog blijkt dat de avond planning een beetje langs elkaar heen loopt en dat iedereen andere verwachtingen heeft is het ‘drama compleet’ Pim en Arjan vertrekken naar hun hotel en Puk en ik gaan op zoek naar die van ons.

De straat heet - vogelkopf – “Die voeren we zo wel effe in op de tomtom” Voor vertrek had Pim mij zijn tomtom gegeven voor het geval dat we zouden verdwalen. “Nee schatje ik vertik het om een tomtom mee te nemen” “Doe nou maar voor de zekerheid” Om hem gerust te stellen stopte ik dat ding in het dashboard kastje. Nu ben ik er blij mee want om nu als een stel padvinders door Schweich te gaan rijden zag ik niet meer zitten. We besluiten eerst te gaan eten.. Als we langs een chinees komen besluiten we daar wat te gaan halen en dat op te eten op onze kamer. Ik ben zo blij dat ik bij de Chinees gewoon Engels kan praten, want dat Duits versta ik prima maar het praten… Nee. Ik lul gewoon automatisch engels als ik iets anders dan NL hoor.

Als we naar buiten lopen bij de chinees is het inmiddels gaan regenen en ziet het er buiten allemaal iets treuriger uit. Gelukkig zijn we met de auto en hebben we tomtom om snel bij het hotel te komen… Vogelkopf… tomtom kent het niet. Kut. Uit eindelijk weten we in welk dorpje we moeten zijn: Kenn en we besluiten daar heen te gaan om daar de vogelkopf te zoeken. Bergje op, bergje af, chinees op mijn schoot, honger, pim missen.. blegh er was nog maar 1 ding wat ik wilde : een douche!
Als we eindelijk die klote vogelkopf gevonden hebben springen we uit de auto pakken onze spullen en staan als 2 verzopen katten voor het hotel met al onze spullen en de chinees. Dicht. Potdicht.

“Heuj nog meer hollanders” hoor ik achter me. Met een geïrriteerde blik kijk ik om. Daar staat een groepje mensen onder een afkap van een restaurant te roken. (ja duitsland heeft het rookverbod er al door) Zo ie zo heb ik al een hekel aan Nederlanders die roepen uit Holland te komen en nu in deze status al helemaaal. Ze maken stomme opmerkingen over mijn auto en over de verschijning van mij en Puk. Puk ziet er uit als Johnny Depp in Fear and Loathing in Las Vegas (inclusief sigaret op stokje) Ik zie eruit als een verdwaalde piraat met zo’n zakdoek om mijn hoofd gebonden. Dan komt de eigenaar van de kroeg waar de ‘hollanders’ staan naar buiten. “Zucht en dan ook nog zo’n stomme duitser die zich er mee komt bemoeien” zeg ik tegen Puk. Een van de hollanders zegt dan “hij kan nederlands” F*ck ook dat nog! Goed nieuws brengt deze Nederlands sprekende Duitser ook niet. Die tent bij de vogelkopf is al lang gesloten. “WAT WAT WAT WAT?”

De moed begint ons in de schoenen te zakken.. en alle grappen dat we waarschijnlijk in de auto zouden moeten slapen lijken op eens akelig dicht bij de waarheid te liggen.. Als ik deze prutsactie wil laten weten aan Pim gaat op het moment dat ik op ‘verzenden’ druk mijn batterij leeg. “Ook dat nog!” Puk kijkt wat geïrriteerd en hij heeft gelijk ik loop een beetje te grijnzen terwijl hij er ook niks aan kan doen… “Kom we gaan een plekje zoeken om te eten” “Ja goed plan”

We parkeren de auto midden in een grasveld waarvan het gras zo hoog staat dat we nauwelijks nog wat kunnen zien. Goed daar zitten we dan in het duitse groen met chinees in de auto, zonder enige vorm van een bordje/vork of waar een mens mee wil en kan eten. We gooien de rijst leeg in een plastic tas zodat we een extra bakje hebben om uit te eten.. en eten de chinees met onze handen!

Dan gaat Puk’s telefoon. Pim. “Waar zijn jullie?” Puk geeft de telefoon aan mij en ik vertel Pim wat er nu weer fout is gegaan.. hij reageert een beetje geïrriteerd. Ook al. Goed nu ben ik daar niet zo heel verbaasd over want ik hoor hem gewoon denken. Ohnee Lara het is altijd iets met jou. En zo zal het ook altijd zijn. Ik weet dat hij daarom op mij valt maar me daarom ook heel graag heel vaak achter het behang of zo wil plakken. Zoals hij zelf heel schattig zei “Dat verstrooide en alles wat altijd fout bij jou gaat vind ik heel leuk maar het komt niet altijd zo handig uit” Dit was vast weer zo’n momentje dat hij het niet handig uit vond komen. Hmm was het ook niet. “En wat gaan jullie nu doen” hoor ik hem vragen. “Ja schatje, ik ga nu eerst met mijn handen de chinees op eten en dan zien we wel onder welke brug we slapen” “Kom maar hier heen” “Ok” En ik hang de telefoon op.

Vervolgens eten Puk en ik op ons gemakje de Chinees op voordat we op zoek gaan naar Pim en de rest… dan gaat de telefoon van Puk weer. “Waar blijven jullie” “Ja we zijn aan het eten” “Wat? Godverdomme Lara, er zijn hier mensen op jullie aan het wachten, we hebben een nieuw hotel geregeld” Aaagghhrrr… daar had ik toch helemaal niet om gevraagd?! Wel dan? Niet toch? Heel lief hoor van dat ventje van me maar ik red me verdomme wel. Met verse tegen zin gaan Puk en ik richting de rest.. die behoorlijk geïrriteerd zijn door het lalalalalawekomenerwelenzonietdantoch mentaliteit van mij en Puk. We mogen ze volgen naar het volgende hotel.

“Poging 3 maatje” “Haha Laar tis ook altijd wat met ons” “Pfff ik heb het idee dat we behandelt worden als een stel kleine kinderen” “Ik voel me ook een sukkel Laar om nu achter mensen aan te rijden” “Pffff ze haten ons” “Ja wij kunnen er toch ook niks aan doen” “Nee maar zoiets gebeurd wel altijd bij mij en ik heb het idee dat er mensen zijn die denken dat ik dat express doe” “Ach stel je niet aan” We zwaaien even naar het bordje Kenn waar we langs komen en volgen dan braaf… tot we een nieuw dorp inrijden. “Puk” Ik wijs naar de plaats naam. “Hahaha, dit kunnen ze niet menen” “Jawel” “Dit is een grapje” “nee joh dit is onze eindbestemming” “Hahaha” om het drama compleet te maken rijden we RIOL binnen… We grappen wat over dat we in het riool terecht zijn gekomen enz. tot we eindelijk bij een groot huis stoppen.

Hier moet het zijn… hier kunnen we gaan slapen. Toch? We kloppen en bellen aan…. Geen gehoor… Niks…


Wordt vervolgt….